گادفری هارولد هاردی

گادفری هرلد هاردی (به انگلیسی: Godfrey Harold Hardy) ‏ (۱۸۷۷–۱۹۴۷) ریاضی دان انگلیسی که به خاطر کارهایش در نظریهٔ اعداد و آنالیز ریاضی معروف است.
هاردی، گادفری هرولد (۱۳۸۵)، دفاعیه یک ریاضی دان، ترجمهٔ سیامک کاظمی، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، شابک ۰-۷۹۰-۴۴۵-۹۶۴
ایوز، هاورد و. (۱۳۶۸)، آشنایی با تاریخ ریاضیات، ترجمهٔ محمدقاسم وحیدی اصل، تهران: مرکز نشر دانشگاهی
در ۱۲۵۶ خورشیدی برابر ۱۸۷۷ میلادی در کرنلی انگلستان متولد شد و در سال ۱۳۲۶ خورشیدی برابر ۱۹۴۷ میلادی در کمبریج درگذشت.
وی از کالج ترینیتی کمبریج فارغ التحصیل و در (۱۲۷۹ خورشیدی/ ۱۹۰۰ میلادی) به عنوان عضو وابسته برگزیده شد. دیوید هیلبرت در بارهٔ او گفته است: «هاردی نه تنها بهترین ریاضیدانان ترینیتی، بلکه بهترین ریاضیدان انگلستان است.» هاردی در سال های پایانی عمر دست به خودکشی ناموفق زد.
بین سال های ۱۹۱۱ تا ۱۹۲۲ مقاله های علمی متعدد دربارهٔ همگرایی سلسله ها و انتگرالها و موضوع های وابسته به آن ها منتشر کرد. در ۱۲۸۷/۱۹۰۸ A course of pure Mathematics (دوره ای از ریاضیات محض) نخستین نمایش مستدل عدد، تابع، حد و مانند آن به زبان انگلیسی را، برای دانشجویان انتشار داد و آموزش دانشگاهی را متحول کرد.هاردی از سال ۱۹۱۱ تا سی و پنج سال بعد با ج. ا. لیتل وود در زمینه علمی مشارکت کرد و با همکاری وی حدود یک صد مقاله علمی دربارهٔ موضوعاتی از قبیل دیوفانتوسی، نظریه جمع و ضرب اعداد و تابع زتای ریمان، نابرابرها، رشته ها و انتگرال ها به طور عموم و سلسله های مثلثاتی نوشت. او اثبات کرد تابع زتای ریمان بی نهایت صفر دارد. در۱۹۱۳ هاردی با ریاضی دانی هندی به نام سرینیوسه رمنوجن(سرینیواسا رامانوجان) آشنا شد و وی را به انگلستان برد. آن دو با هم به راه حل های جالب مسائل مربوط به دسته بندی اعداد رسیدند. «هاردی به طور عام به عنوان دانشمند ممتاز انگلیسی زمان خود در ریاضیات محض شناخته شده است.

گادفری هرلد هاردی ‏ (۱۸۷۷ – ۱۹۴۷) ریاضی دان انگلیسی به خاطر کارهایش در نظریهٔ اعداد و آنالیز ریاضی معروف است.
• «مردان جوان باید قضیه ها را اثبات کنند، پیرمردها باید کتاب ها را بنویسند.»• «من به ریاضیات علاقه مندم فقط به عنوان هنری خلاق.»