یاسمینا رضا (به فرانسوی: Yasmina Evelyne Agnes Reza) (زادهٔ ۱ مه ۱۹۵۹ در پاریس) نمایشنامه نویس، بازیگر، رمان نویس و فیلم نامه نویس فرانسوی و برنده جایزه های بسیار است.
۱۹۸۷ـ گفت و گوهای پس از خاکسپاری (نمایشنامه)
۱۹۸۹ ـ گذر زمستان (نمایشنامه)
۱۹۹۴ ـ هنر (نمایشنامه برنده جایزه بزرگ مولیر)(ترجمه: داریوش مودبیان-۱۳۷۶)
۱۹۹۵ ـ مرد اتفاقی (نمایشنامه)
۱۹۹۹ ـ اندوهی ژرف (رمان)
۲۰۰۰ ـ سه روایت از زندگی (نمایشنامه)
۲۰۰۳ ـ ادام ابربرگ (رمان)
۲۰۰۴ ـ یک نمایش اسپانیایی (نمایشنامه)
۲۰۰۵ ـ سورتمهٔ آرتور شوپنهاور
۲۰۰۷ ـ خدای کشتار
۲۰۰۷ ـ سپیده دم، عصر یا شب (رمان ـ خاطرات سیاسی)
گفتگوهای پس از یک خاکسپاری _ نمایش نامه
۲۰۱۳ - خوشحال ها خوشحال هستند (داستان بلند)
پدرش ژان رضا نیمه ایرانی، نیمه روس و نوازنده غیرحرفه ای پیانو و مادرش اهل مجارستان (بوداپست) و نوازنده ویلن بود. پدر و مادرش هر دو یهودی الاصل (پدرش ایرانی-روس و مادرش مجارستانی) بودند. یاسمینا در مدرسه «سنت کلود»، دانشگاه «نانتر» و «اکول ژاک لوکوک» تحصیل کرد.
آغاز کار او با بازیگری بود و در سال ۱۹۸۷، نخستین نمایشنامه خود با نام «گفتگوهای پس از خاکسپاری» را نوشت که با موفقیتی چشمگیر مواجه شد و جایزه مولیر را از آن خود کرد. پس از آن مسخ کافکا را برای اجرایی از رومن پولانسکی ترجمه کرد و دوباره جایزه مولیر را کسب کرد. در سال ۱۹۹۴ با نمایشنامه هنر به اوج شهرت رسید. این نمایشنامه در شهرهای پاریس، لندن و برادوی اجرا شد. او همچنین به خاطر این نمایشنامه در سال ۱۹۹۸ برنده جایزه تونی شد. او در سال ۲۰۰۳ نخستین رمان خود با نام «حرمان» را منتشر کرد.
مضمون بیشتر آثار رضا دربارهٔ روابط هستند، روابط با خانواده، با دوستان و… که همواره با تنش های دراماتیک همراه هستند. کاراکترهای اکثر آثار رضا نگران خودشان هستند. وی را موفق ترین نمایشنامه نویس دههٔ آخر قرن بیستم فرانسه می دانند.
۱۹۸۷ـ گفت و گوهای پس از خاکسپاری (نمایشنامه)
۱۹۸۹ ـ گذر زمستان (نمایشنامه)
۱۹۹۴ ـ هنر (نمایشنامه برنده جایزه بزرگ مولیر)(ترجمه: داریوش مودبیان-۱۳۷۶)
۱۹۹۵ ـ مرد اتفاقی (نمایشنامه)
۱۹۹۹ ـ اندوهی ژرف (رمان)
۲۰۰۰ ـ سه روایت از زندگی (نمایشنامه)
۲۰۰۳ ـ ادام ابربرگ (رمان)
۲۰۰۴ ـ یک نمایش اسپانیایی (نمایشنامه)
۲۰۰۵ ـ سورتمهٔ آرتور شوپنهاور
۲۰۰۷ ـ خدای کشتار
۲۰۰۷ ـ سپیده دم، عصر یا شب (رمان ـ خاطرات سیاسی)
گفتگوهای پس از یک خاکسپاری _ نمایش نامه
۲۰۱۳ - خوشحال ها خوشحال هستند (داستان بلند)
پدرش ژان رضا نیمه ایرانی، نیمه روس و نوازنده غیرحرفه ای پیانو و مادرش اهل مجارستان (بوداپست) و نوازنده ویلن بود. پدر و مادرش هر دو یهودی الاصل (پدرش ایرانی-روس و مادرش مجارستانی) بودند. یاسمینا در مدرسه «سنت کلود»، دانشگاه «نانتر» و «اکول ژاک لوکوک» تحصیل کرد.
آغاز کار او با بازیگری بود و در سال ۱۹۸۷، نخستین نمایشنامه خود با نام «گفتگوهای پس از خاکسپاری» را نوشت که با موفقیتی چشمگیر مواجه شد و جایزه مولیر را از آن خود کرد. پس از آن مسخ کافکا را برای اجرایی از رومن پولانسکی ترجمه کرد و دوباره جایزه مولیر را کسب کرد. در سال ۱۹۹۴ با نمایشنامه هنر به اوج شهرت رسید. این نمایشنامه در شهرهای پاریس، لندن و برادوی اجرا شد. او همچنین به خاطر این نمایشنامه در سال ۱۹۹۸ برنده جایزه تونی شد. او در سال ۲۰۰۳ نخستین رمان خود با نام «حرمان» را منتشر کرد.
مضمون بیشتر آثار رضا دربارهٔ روابط هستند، روابط با خانواده، با دوستان و… که همواره با تنش های دراماتیک همراه هستند. کاراکترهای اکثر آثار رضا نگران خودشان هستند. وی را موفق ترین نمایشنامه نویس دههٔ آخر قرن بیستم فرانسه می دانند.
wiki: یاسمینا رضا