کارل مانهایم

کارل مانهایم (زادهٔ ۲۷ مارس ۱۸۹۳ در بوداپست – درگذشتهٔ ۱۹ ژانویه ۱۹۴۷ در لندن) فیلسوف و جامعه شناس مجاری الاصل است. کتاب ایدئولوژی و اتوپیا او در جامعه شناسی معرفت شهرت زیادی دارد و بسیاری او را مؤسس این رشته می دانند.
مانهایم، کارل (۱۳۸۰)، ایدئولوژی و اوتوپیا: مقدمه ای بر جامعه شناسی شناخت، ترجمهٔ فریبرز مجیدی، تهران، انتشارات سمت.
مانهایم در ۱۸۹۳ از در بوداپست از پدری آلمانی و مادری اصالتاً مجاری به دنیا آمد. برای تحصیلات دانشگاهی به فرایبورگ و هایدلبرگ و نهایتاً پاریس رفت. در طول تحصیلش در بوداپست و هایدلبرگ با یولیسما لانگ آشنا شد و نهایتاً در ۱۹۲۱ با او ازدواج کرد. وی رسالهٔ دکتری خود را دربارهٔ «تحلیل ساختاری شناخت» نوشت. از اساتید مشهور او می توان به گئورگ لوکاچ، بلا زالای و امیل لاسک اشاره کرد.
در سال ۱۹۲۵ او استاد خصوصی (به آلمانی: Privatdozent) دانشگاه هایدلبرگ و در سال ۱۹۲۹ نیز استاد جامعه شناسی و اقتصاد دانشگاه فرانکفورت بود. در ۱۹۳۳ به لندن مهاجرت کرد و تا آخر عمر آنجا ماند. در لندن ابتدا به مدرسهٔ اقتصادی لندن و سپس مؤسسهٔ تعلیم و تربیت دانشگاه لندن رفت. در ۱۹۴۶ استاد کرسی علوم تربیت در این دانشگاه شد و یکسال بعد درگذشت.
مانهایم تحت تأثیر اندیشه های مارکس و همچنین هگل و دیلتای بود. کتاب ایدئولوژی و اتوپیا در دورهٔ اوج نفوذ مارکسیسم در بین سال های ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۱ به صورت مقالاتی نگاشته شد. وی در اواخر عمر به تدریج از مارکسیسم فاصله گرفت و به مسیحیت نزدیک شد. او معتقد بود می توان از ابزارهای غیر انقلابی نظیر آموزش و پرورش برای تحقق جامعه ای بهتر یاری گرفت.

کارل مانهایم (زادهٔ ۲۷ مارس ۱۸۹۳ در بوداپست – درگذشتهٔ ۱۹ ژانویه ۱۹۴۷ در لندن) فیلسوف و جامعه شناس مجاری الاصل است. کتاب ایدئولوژی و اتوپیا او در جامعه شناسی معرفت شهرت زیادی دارد و بسیاری او را مؤسس این رشته می دانند.
• «گرایش به دموکراسی سرنوشت مقدر همهٔ ما انسان هاست و نه فقط در عرصهٔ سیاست، که در کل حیات فکری و فرهنگی جوامع اجتناب ناپذیر می نماید؛ و از آنجا که این روند، چه طرفدارش باشیم و چه مخالفش، بازگشت ناپذیر است، کاوش در باب قابلیت ها و الزامات آن وظیفهٔ مبرم همهٔ متفکران سیاسی است، و فقط از این طریق است که می توان بر روند مردم سالاری گرایی به نحوی مطلوب تأثیر گذاشت.» -> دموکراتیک شدن فرهنگ