گاهی به اسمان نگاه کن

گاهی به آسمان نگاه کن. گاهی به آسمان نگاه کن هشتمین فیلم سینمایی کمال تبریزی است. این فیلم در بیست و یکمین جشنواره فیلم فجر (۱۳۸۱)، دارای شش نامزد در چهار بخش برای دریافت سیمرغ بلورین بود، که در نهایت موفق به کسب هیچ سیمرغ بلورینی نشد. فیلم در کنار این ناکامی در این دوره از جشنواره به عنوان دومین فیلم برگزیده تماشاگران انتخاب شد. بر اساس آرا تماشاگران، فیلم فرش باد ساخته دیگر کمال تبریزی به عنوان فیلم برگزیده جشنواره بیست و یکم انتخاب شد.
فیلمنامه گاهی به آسمان نگاه کن برداشتی آزاد از رمان مرشد و مارگریتا اثر میخائیل بولگاکف نویسنده روس است که توسط فرهاد توحیدی نوشته شده است. فیلم ساختار غیرمتعارفی دارد که ناشی از این فیلم نامه اقتباسی است.
داستان این فیلم حول و حوش اتفاقات مربوط به یک آسایشگاه جانبازان جنگ می پردازد و ارواحی که هر کدام به دلیلی در این دنیا سرگردان و منتظر هستند. شخصیت های اصلی فیلم را چند روح تشکیل می دهند. از جملهٔ این ارواح، روحی باستانی، غمگین و خوش تیپ (رضا کیانیان) است که گویی به عنوان نماینده ملک الموت در لحظات آخر زندگی ظاهر می شود. همچنین دستیار او که یک بسیجی مفقودالاثر (اصغر نقی زاده) است که وظیفه همراهی ارواح تازه درگذشته در دنیا و تحویل آن ها به مأمور جهنم در آن دنیا را برعهده دارد. فیلم آمیزه ای از واقعیت و خیال است.

گاهی به آسمان نگاه کن. گاهی به آسمان نگاه کن فیلم ایرانی به کارگردانی کمال تبریزی است. فیلمنامه گاهی به آسمان نگاه کن برداشتی آزاد از رمان مرشد و مارگریتا اثر میخائیل بولگاکف نویسنده روس است که توسط فرهاد توحیدی نوشته شده است.
•