بابا مردوخ روحانی

بابا مردوخ روحانی (به کردی: بابا مه ردووخی ڕۆحانی) در سال ۱۳۰۲ ه.ش. در روستای کاشتر در اطراف کامیاران به دنیا آمد. او فراگیری علوم را نزد پدرش حبیب الله مدرس آغاز کرد. از دیگر آموزگاران او می توان از ملا محمد مدرس گرجی و بدیع الزمان مهی سنندجی نام برد. او آثاری در زمینه های فقه، تفسیر، ریاضی، منطق، عروض و قافیه نوشته است. از مهمترین آثار او می توان به تاریخ مشاهیر کرد اشاره کرد. مردوخ پس از اتمام تحصیل علوم قدیم در کردستان، به تهران رفت و در دانشگاه تهران شروع به تحصیل دانشهای آکادمیک کرد. از مشاوران و اساتید و دوستان او در طول دوران عمر خود می توان به بدیع الزمان فروزانفر و ناصر یمین مردوخی کردستانی و محمد شهابی اشاره کرد. او پس از اتمام دوره دانشگاه به کردستان بازگشت و به آموزگاری پرداخت. او در سال ۱۳۶۷ ه.ش. در تهران به سبب بیماری سرطان درگذشت.
کیهان فرهنگی، بهمن ۱۳۶۷ - شماره ۵۹

اسماعیل بن حبیب الله کاشتری شهرت یافته به بابا مردوخ روحانی (۱۹۲۳، کاشتر کامیاران – ۱۷ ژانویه ۱۹۸۹، تهران) ادیب، تاریخ دان محلی، دانشگاهی و مؤلف کردتبار ایرانی بود که برای اثر برجسته اش تاریخ مشاهیر کرد شهرت فراگیر یافت.
• «میهن دوستی و علاقه به زادگاه، از ابتدایی ترین خصلت های انسانی است و به سان دلبستگی فرزند به مادر، ؛ لذا از زمان های دور، اقوام و ملل مختلف برای سرزمین و قوم خود به تدوین تاریخ و تذکره می پرادختند؛ مخصوصاً در ممالک اسلامی از همان آغاز تمدن اسلام، در کنار سایر فعالیت های دینی، علمی و ادبی، تهیه و تدوین تاریخ رجال و تألیف طبقات نیز رواج یافت و در هر عصری این مهم وجههٔ نظر جمعی از دانشمندان زمان گردید و کتب ارزنده ای برای آگاهی نسل های آینده به یادگار ماند.» -> این عشق و محبت با شیر اندرون شد و با جان به در رود