چارلز داروین

چارلز داروین (۱۲ فوریه ۱۸۰۹ – ۱۹ آوریل ۱۸۸۲) زیست شناس بریتانیایی و واضع نظریه فرگشت است.
• «بدون ماجراجویی و خطر کردن، تحقیقات جدید عملی نخواهد شد.» -> نامه به آلفرد راسل والس/ ۲۲ دسامبر ۱۸۵۷
• «جهالت بیش از دانایی احساس امنیت ایجاد می کند.» -> تبار انسان
• «ما برابری خود را با جانورانی که آن ها را برده ی خود کرده ایم، در نظر نمی گیریم.»• «ریاضی دان انسان کوری است در اتاقی تاریک که دنبال گربهٔ سیاهی که وجود ندارد می گردد».• پر انرژی ترین کارگرانی که در سفرهایم به دور دنیا دیده ام، معدنکاران گیاهخوار در شیلی بودند.• «من از مرگ هیچ هراسی ندارم.» -> آخرین کلمات/ ۱۹ آوریل ۱۸۸۲
• «عشق به تمام موجودات زنده شرافتمندانه ترین و باشکوه ترین ویژگی انسان است.»• «حیوانات هم مانند انسان رنج و شادی، سعادت و شوربختی را حس می کنند.»• «فکرکردن به «چشم» تمام وجودم را به لرزه می آورد.»• «مفهوم زندگی، تلاش دائمی است، پس هیچ گاه آرام و ساکن ننشین.»• «هرچیزی که مخالف طبیعت باشد در درازمدت دوام نخواهد داشت.»• «اگر آنقدر ضعیف و ناتوان نبودم که برای زنده ماندن خود ناگزیر به کوشیدن باشم، هرگز نمی توانستم به چنین کارهایی دست بزنم و به موفقیت برسم.»• «موسیقی نیروی حیات بخشی است که به گونه ای اسرار آمیز، خاطره های فراموش شده دورترین روزهای زندگی را در قلبها بیدار می کند.»• «انسان، فرزند کار و زحمت خویش است..»• «آسمان، مادر مهربانی است که اگر نبود، زمین از تشنگی و خشکی می مرد.»• «اگر ثابت می گشت اندامی پیچیده وجود داشته که احتمالاً از راه تغییرهای جزئی، پی در پی و فراوان به وجود نیامده است * «نظریه من کاملاً با شکست روبرو می شد. اما من چنین موردی را سراغ ندارم.»• «ما باور می کنیم که ماه ها، ستارگان، سیاره ها، عالم و هر سامانه ای که در آن هست تحت قوانینی راهبری شوند، اما در مواجهه با موجودات زنده انتظار داریم حتی کوچکترین حشره طی عملیاتی ویژه خلق الساعه شده باشد.»• «من آزمایش های احمقانه را دوست دارم و همیشه به آنها می پردازم.»• «باید اذعان کنم که من اصطلاح "تنازع برای بقا" را در مفهوم استعاری و گسترده آن، شامل وابستگی یک جاندار به جاندار دیگر و مهمتر از آن موفقیت یک جاندار در باقی گذاشتن نسل از خود، به کار می برم.»• «در نتیجه چنین تنازعی برای زیستن، هر گونه وردشی (تغییری)، به هر اندازه جزئی و با هر علت پیشینی، اگر به هر درجه ای برای فردی از هر "گونه"ای سودمند باشد، در پیچیده ترین روابط آن فرد با جانداران آلی دیگر و با محیط پیرامون، به بقای آن فرد خواهد انجامید و عموماً به فرزندش نیز منتقل خواهد شد.»• «یک قانون کلی که موجب پیشرفت همه جانداران آلی می شود قانون "تکثیر کن، تغییر کن" است که باعث می شود قویترین زندگی کند و ضعیفترین بمیرد.»• «اغلب با اعتماد به نفس گفته می شود که خاستگاه انسان هرگز شناخته نمی شود:باید بگویم که نادانی از دانش اعتماد به نفس بیشتری به انسان می بخشد: آن، کسانی که کم می دانند (نه کسانی که زیاد می دانند) هستند که ادعا می کنند این یا آن مسئله هرگز توسط علم حل نخواهد شد.»• «در رابطه با زندگی آینده، هر کسی باید برای خودش در میان "احتمال های مبهم و متضاد" تصمیم گیری نماید.»• «اگر ثابت می گشت اندامی پیچیده وجود داشته که احتمالاً از راه تغییرهای '، پی در پی و فراوان به وجود نیامده است، نظریه من کاملاً با شکست روبرو می شد. اما من چنین موردی را سراغ ندارم.» -> جزئی
• «آزمایش های تنکرد شناختی (فیزیولوژیک) بر روی جانوران تنها برای انجام پژوهش های واقعی توجیه پذیرند نه برای کنجکاوی های زشت و نفرت انگیز.»• «در فرایند تنازع برای بقا، شایسته ترینها بالاخره به بهای حذف رقیبان پیروز می گردند چرا که آنها موفق می شوند خود را بهتر با محیط پیرامونشان سازگار کنند.»• «سرنوشت بیشتر دریا-پژوهشگران این است که زودتر از زمان مقرر برای کشف جالبترین چیزها در هر ناحیه، بدانها دست نیابند. اما من احتمالاً بایستی سپاسگزار باشم از اینکه مواد کافی را برای بنیان نهادن این چشمگیرترین واقعیت علمی در پراکنش جانداران آلی بدست آوردم.»• «اغلب کوشش می گردد که موضوع برده داری را از راه مقایسه وضعیت بردگان با مردم فرودست خودمان کوچک شمارند. اگر بینوا یی مردم فرودست ناشی از قوانین طبیعت نباشد و به نهادهای اجتماعی، سیاسی برگردد، گناه از ماست؛ اما به هر حال این موضوع چه ارتباطی با برده داری دارد، من نمی توانم ببینم که استفاده از شست-اشکلک (گونه ای ابزار شکنجه) در یک سرزمین، با گفتن اینکه برخی انسانها در سرزمینهای دیگر از بیماریهای علاج ناپذیر رنج می برند، مورد دفاع قرار گیرد.»• «امکان بحث و مجادله با هاکسلی وجود داشت، اما با داروین، کسی را یارای مقابله نبود. اعتقاد راسخ وی مدیون بی حسی، حتی می توان گفت مدیون کندی او بود.» -> ژیلبرت کیت چسترتون
• «گرچه «خداناباوری»، به احتمال قوی پیش از چارلز داروین قادر به دفاع منطقی از خود بوده است، اما داروین نخستین روشنفکر منکر وجود خدا بود که ظهور کرد.» -> ریچارد داوکینز
• «اساساً انتخاب طبیعی باید چیزی را پیدا کند که حداقل کمی کارکرد دارد و بعد کمی اصلاح می شود و درنسل بعدی کمی بیشتر اصلاح می شود و او می دانست که اگر قرار باشد چیزها سریع تر از معمول یا در یک گام بیش از حد بلند اصلاح بشوند آن وقت این گمان به وجود می آید که شاید چیزی غیر از انتخاب طبیعی در کار بوده است. با این وجود به راحتی می شود به ایرادات ساختاری ای – مثل پیچیدگی کاهش ناپذیر- در بسیاری از سیستم های بیولوژیکی اشاره کرد و نشان داد که انتخاب طبیعی موانع بسیار بسیار بزرگی در این سیستم ها داشته و می شود اشاره کرد که دانشمندان نتوانسته اند از انتخاب طبیعی برای توضیح چنین مسائلی اسفاده کنند. در نتیجه شواهد زیادی داریم که می گویند بسیاری از سیستم های بیولوژیکی در خلقت نمی توانند با اصلاحات بیشمار متداوم و جزئی داروینی پدید آمده باشند؛ بنابراین نظریه داروین اکنون از هم پاشیده است.» -> مایکل بیهی، بیوشیمیدان دانشگاه لی های
• داروین دربارهٔ خدا چه نظری داشته است؟ با اطمینان نمی توان به این سئوال پاسخ داد. می پندارم که او با بی میلی موضع لاادری داشته است، اما دیدگاه های متفاوتی دربارهٔ تمایلات دینی او خصوصاً دربارهٔ باورهای او در اواخر عمر وجود دارد. پس از بازگشت از سفر دریایی معروفش در سال ،۱۸۳۶ داروین بیست سال بعدی را به تفکرات عمیق درباب اکتشافاتش گذراند. او در گالاپاگوس آرچی پلاگور، واقع در ششصد مایلی غرب اکوادور، به دقت به مطالعه و ثبت تفاوت های میان سهره های جزیره های مختلف با یکدیگر و با سرزمین اصلی یعنی آمریکای جنوبی پرداخته بود. داروین نه فقط از تفاوت های میان پرندگان، بلکه از تفاوت های دیگرِ موجود میان گروه های دیگر جانوران از جمله ایگواناها و لاک پشت ها نیز متعجب بود. پس از آنکه در بازگشت تصاویر و نمونه های خود را در معرض نمایش متخصصان طبیعی دان قرار داد، با کمک آنها دریافت که این تفاوت ها چنان که او پنداشته بوده است فقط تنوع هایی در یک گونه منفرد نبوده بلکه بیانگر گونه هایی مجزا هستند. داروین در آغاز سفرش، همانند غالب افراد آن روزگار، می پنداشت که تمامی گونه ها در آغاز توسط خلقت خاص خدا به وجود آمده اند. او همچنین از اصول الهیات طبیعی ویلیام پیلی تبعیت می کرد، رویکردی که برای وجود خدا بر مبنای طراحی موجودات زنده دلیل می آورد. پس از مطالعات و هم فکری های فراوان، داروین در این اعتقادِ سنتی الهیاتی که گونه ها از بدو خلقت ثابت مانده اند شک کرده و شروع به پردازش نظریه خود که نظریه تکامل خوانده شد کرد. تفکر دربارهٔ آنچه او طی مسافرت دریایی اش مشاهده کرده بود نهایتاً منجر به شک او دربارهٔ وجود خدا شد، هر چند که این ضرورتاً دلیل اصلی شک او نیست. گمان می رود که مرگ پدر و دختر ۱۰ ساله اش دلایل اصلی برای رشد شکاکیت دینی در او بود. در هر صورت برخلاف آنچه برخی نویسندگان معاصر مدعی اند داروین خود را کاملاً ملحد نمی دانست و بسیار ناخشنود بود که مزاحمتی بر سر راه ایمان دینی همسرش «اما» ایجاد کرده است. او در خودنگاشت خود با کنایه می نویسد «ناباوری بسیار آهسته در من رسوخ کرد اما در نهایت کامل شد. سرعت رسوخ چنان کم بود که احساس هیچ گونه درماندگی نکردم و هیچ گاه نیز در اینکه نتیجه گیری ام درست بوده شک نکرده ام.» با این وجود داروین هرازگاهی به کار یک «خالق» یا یک خدای دور که جهان و قوانین کلی آن را خلق کرده و سپس آن را تقریباً به حال خود واگذاشته است اشاره می کند. احتمالاً این آرای او را می توان «خداگرایی طبیعی» خواند.

wikiquote: چارلز_داروین

دانشنامه عمومی

نقل قول ها