فاضل عبدلوویچ اسکندر (۱۹۲۹–۲۰۱۶) نویسندهٔ ایرانی تبار اهل آبخاز بود. این نویسنده در مؤسسهٔ ادبی معتبر ماکسیم گورکی در مسکو تحصیل و کار حرفه ای خود را با روزنامه نگاری آغاز کرد. وی بیشتر عمر خود را در مسکو سپری کرد. او در شوروی سابق، بیشتر برای شناساندن زندگی قفقازی شناخته می شد و آثارش را بیشتر به زبان روسی می نوشت. او داستان های متعددی نوشته است که شناخته شده ترین آنها «زاشیتا چیکا» است که ستارهٔ آن یک پسربچه جوان دوست داشتنی و نیرنگ باز به نام «چیک» بود.
میوهٔ ممنوعه و داستان های دیگر
انجیل به روایت چگام (چگام روستای محل تولد اوست)
خانه ای زیر درختان سرو
خرگوش ها و مارهای بوآ (چاپ شده توسط نشر افق، ترجمه ی آبتین گلکار)
اسکندر در ۳۱ ژوئیه ۲۰۱۶ در سن ۸۷ سالگی در خانهٔ خود پردلکینو پس یک دورهٔ دراز بیماری، چشم از جهان فروبست.
وی در سال ۱۹۲۹ از پدری ایرانی و مادری اهل آبخاز در بندر سوخومی، پایتخت آبخاز به دنیا آمد. پدر او در سال ۱۹۳۸ به ایران اخراج و به یک اردوگاه کار اجباری برده شد که در سال ۱۹۵۷ در همانجا درگذشت. او قربانی سیاست مهاجرت اجباری ژوزف استالین دربارهٔ اقلیت ها در قفقاز بود. به دنبال آن، او و برادرش فریدون و خواهرش گیولی بدست خانواده مادری آبخازیشان پرورش یافتند. فاضل در آن هنگام تنها ۹ سال داشت.
اسکندر که شناخته شده ترین نویسندهٔ آبخاز است، نخست در میانهٔ دهه ۱۹۶۰ میلادی به همراه دیگر نماینگان جنبش «نثر جوان» همچون یوری کزاکف و وسیلی اکسیونوف به سرشناسی رسید که این سرشناسی بیشتر برای داستان Sozvezdie kozlotura (صورت فلکی بز-بوفالو) بود که آن را از بهترین داستان های او دانسته اند که در سال ۱۹۶۶ نوشته شده بود. این داستان از دیدگاه یک روزنامه فروش جوان نوشته شده اس که به زادگاه خود آبخازیا برمی گردد و سپس به جرگه کارکنان یک روزنامه محلی پیوسته و پس از آن وارد یک کمپین تبلیغاتی برای یک حیوان اهلی تازه فرآوری شده می شود که از پیوندزدن یک بز معمولی و یک بز کوهی قفقاز غربی پدید امده بود. این داستان یک هجونامه برجسته درباره کمپین های ژنتیکی و کشاورزی تروفیم لیسنکو و خروشچف بود که به علت نشان دادن اتحاد جماهیر شوروی به گونه ای ناخوشایند، به سختی مورد نقد قرار گرفت.
میوهٔ ممنوعه و داستان های دیگر
انجیل به روایت چگام (چگام روستای محل تولد اوست)
خانه ای زیر درختان سرو
خرگوش ها و مارهای بوآ (چاپ شده توسط نشر افق، ترجمه ی آبتین گلکار)
اسکندر در ۳۱ ژوئیه ۲۰۱۶ در سن ۸۷ سالگی در خانهٔ خود پردلکینو پس یک دورهٔ دراز بیماری، چشم از جهان فروبست.
وی در سال ۱۹۲۹ از پدری ایرانی و مادری اهل آبخاز در بندر سوخومی، پایتخت آبخاز به دنیا آمد. پدر او در سال ۱۹۳۸ به ایران اخراج و به یک اردوگاه کار اجباری برده شد که در سال ۱۹۵۷ در همانجا درگذشت. او قربانی سیاست مهاجرت اجباری ژوزف استالین دربارهٔ اقلیت ها در قفقاز بود. به دنبال آن، او و برادرش فریدون و خواهرش گیولی بدست خانواده مادری آبخازیشان پرورش یافتند. فاضل در آن هنگام تنها ۹ سال داشت.
اسکندر که شناخته شده ترین نویسندهٔ آبخاز است، نخست در میانهٔ دهه ۱۹۶۰ میلادی به همراه دیگر نماینگان جنبش «نثر جوان» همچون یوری کزاکف و وسیلی اکسیونوف به سرشناسی رسید که این سرشناسی بیشتر برای داستان Sozvezdie kozlotura (صورت فلکی بز-بوفالو) بود که آن را از بهترین داستان های او دانسته اند که در سال ۱۹۶۶ نوشته شده بود. این داستان از دیدگاه یک روزنامه فروش جوان نوشته شده اس که به زادگاه خود آبخازیا برمی گردد و سپس به جرگه کارکنان یک روزنامه محلی پیوسته و پس از آن وارد یک کمپین تبلیغاتی برای یک حیوان اهلی تازه فرآوری شده می شود که از پیوندزدن یک بز معمولی و یک بز کوهی قفقاز غربی پدید امده بود. این داستان یک هجونامه برجسته درباره کمپین های ژنتیکی و کشاورزی تروفیم لیسنکو و خروشچف بود که به علت نشان دادن اتحاد جماهیر شوروی به گونه ای ناخوشایند، به سختی مورد نقد قرار گرفت.
wiki: فاضل اسکندر