والِری ماری رُنه ژرژ ژیسکار دِستَن (به فرانسوی: Valéry Marie René Georges Giscard d'Estaing) (زادهٔ ۲ فوریهٔ ۱۹۲۶ در کوبلِنتس، آلمان) او در دانشگاه پلی تکنیک پاریس تحصیل کرد و در وزارت دارایی فرانسه مشغول به کار شد. در ۱۹۵۶، درحالی که تنها ۲۷ سال داشت، به عنوان نمایندهٔ پارلمان فرانسه انتخاب شد و در همان سال عضو کابینهٔ فرانسه شد. مدتی بعد از آن، به عنوان عضو هیئت نمایندگی فرانسه در سازمان ملل متحد حضور پیدا کرد تا اینکه در ۱۹۶۲ توسط ژنرال دوگل به وزارت دارایی منصوب شد. او در تجدید سازمان اقتصاد فرانسه که بر اثر جنگ جهانی دوم به شدت آسیب دیده بود نقش مهمی ایفا کرد، اما تدابیر ضدتورمیِ او باعث افزایش مخالفت ها از جانب مقامات مالی و کارگری فرانسه شد و برکناری او از سِمَتش را در ۱۹۶۷ در پی داشت. با روی کار آمدن ژرژ پمپیدو، او بار دیگر وزیر دارایی فرانسه شد و این سِمَت را تا هنگام مرگِ پمپیدو در ۱۹۷۴ در اختیار داشت.
فرانسه، تهران: مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه، ۱۳۸۷ از پارامتر ناشناخته |به سفارش= صرف نظر شد (کمک)
مقاله در ویکی پدیای انگلیسی
ژیسکار دستن در انتخابات ۱۹ مهٔ ۱۹۷۴ بر فرانسوا میتران پیروز شد و به عنوان بیستمین رئیس جمهور فرانسه و سومین رئیس جمهور از جمهوری پنجم انتخاب شد. او به عنوان اولین رئیس جمهور فرانسه پس از استقلال الجزایر در سال ۱۹۷۵ از این کشور دیدن کرد، و برخلاف اکثر کشورهای غربی، بازی های المپیک ۱۹۸۰ مسکو را تحریم نکرد و حتی خود در این سال به شوروی رفت و در ورشو با لئونید برژنف دیدار کرد. همچنین، او رابطهٔ نظامی فرانسه با سازمان پیمان آتلانتیک شمالی را که از سال ۱۹۶۶ و به دستور دوگل قطع شده بود دوباره برقرار کرد. او در سال ۱۹۷۹م/ ۱۳۵۷ش میزبان کنفرانس گوادلوپ بود. ژیسکار دستن جوان ترین رهبر فرانسه بعد از ناپلئون بناپارت به حساب می آید و نهایتاً در سال ۱۹۸۱ از رقیب پیشن خود، فرانسوا میتران، شکست خورد و دورهٔ ریاست جمهوری اش به پایان رسید. والری ژیسکار دستن در سن ۹۳ سالگی پیرترین رئیس جمهور پیشین فرانسه است که در قید حیات می باشد.
ژیسکار دستن اولین بار در تاریخ بیست ونهم دی ماه ۱۳۵۰/ ژانویهٔ ۱۹۷۲ در سِمَت وزیر اقتصاد و دارایی فرانسه به دعوت هوشنگ انصاری از ایران دیدار کرد و ضمن ملاقات با مقامات ایرانی، توافقنامه هایی امضا کرد. اولین رابطهٔ او و ایران در دوران ریاست جمهوری اش، میزبانی از محمدرضا شاه و همسرش در سال ۱۹۷۴/۱۳۵۲ بود. در این سفر، مذاکرات مفصلی دربارهٔ امور اقتصادی و سیاسی بین طرفین برگزار شد که طی آن کمیسیونی مرکب از نمایندگان طرفین تشکیل شد و مأمور گردید تا زمینه های سرمایه گذاری و همکاری های صنعتی را به وجود آورَد. از مهم ترین نتایج برقراری این کمیسیون، می توان به توافق هایی در زمینهٔ استخراج گاز و همکاری در تحقیقات هسته ای و تأسیس رآکتور اتمی اشاره کرد. در دوران ریاست جمهوری ژیسکار دستن، روح الله خمینی به فرانسه رفت و مدتی در آنجا سکونت گزید. ژیسکار دستن در این مدت پیام محرمانهٔ جیمی کارتر را به روح الله خمینی رساند و همچنین میزبان کنفرانسی در گوادلوپ بود که رهبران چهار قدرت اروپایی در آن جمع شده بودند و تصمیماتی دربارهٔ نظام پهلوی اتخاذ کردند. بعد از پیروزی انقلاب در ایران، تنش ها بین دو کشور بالا گرفت و عده ای از سران نظام پهلوی که در صدر آن ها شاپور بختیار قرار داشت، به فرانسه پناهنده شدند. بعد از آن نیز با پناهنده شدن مسعود رجوی و ابوالحسن بنی صدر به فرانسه و همچنین دادن پناهندگی به ربایندگان ناوچهٔ تبرزین در سپتامبر ۱۹۸۱، این کشور به مرکز مخالفین نظام جمهوری اسلامی تبدیل شد و بدبینی نسبت به دولت ژیسکار دستن بالا گرفت، آن چنان که بعد از خروج بنی صدر و پس از اینکه محمدعلی رجایی در انتخابات ریاست جمهوری ایران انتخاب شد، ژیسکار دستن در پیامی به وی تبریک گفت. اما رجایی جواب تندی به او داد، به طوری که تذکر آیت الله خمینی را به همراه داشت. قبل از انتخاب محمد علی رجایی به ریاست جمهوری ایران، در۲۱مه۱۹۸۱ مصادف با اردیبهشت ۶۰ دوره ریاست جمهوری ژیکاردستن در فرانسه پایان یافته بود. نامه تبریک انتخاب آقای رجایی به ریاست جمهوری از طرف فرانسوا میتران نوشته شده بود.
فرانسه، تهران: مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه، ۱۳۸۷ از پارامتر ناشناخته |به سفارش= صرف نظر شد (کمک)
مقاله در ویکی پدیای انگلیسی
ژیسکار دستن در انتخابات ۱۹ مهٔ ۱۹۷۴ بر فرانسوا میتران پیروز شد و به عنوان بیستمین رئیس جمهور فرانسه و سومین رئیس جمهور از جمهوری پنجم انتخاب شد. او به عنوان اولین رئیس جمهور فرانسه پس از استقلال الجزایر در سال ۱۹۷۵ از این کشور دیدن کرد، و برخلاف اکثر کشورهای غربی، بازی های المپیک ۱۹۸۰ مسکو را تحریم نکرد و حتی خود در این سال به شوروی رفت و در ورشو با لئونید برژنف دیدار کرد. همچنین، او رابطهٔ نظامی فرانسه با سازمان پیمان آتلانتیک شمالی را که از سال ۱۹۶۶ و به دستور دوگل قطع شده بود دوباره برقرار کرد. او در سال ۱۹۷۹م/ ۱۳۵۷ش میزبان کنفرانس گوادلوپ بود. ژیسکار دستن جوان ترین رهبر فرانسه بعد از ناپلئون بناپارت به حساب می آید و نهایتاً در سال ۱۹۸۱ از رقیب پیشن خود، فرانسوا میتران، شکست خورد و دورهٔ ریاست جمهوری اش به پایان رسید. والری ژیسکار دستن در سن ۹۳ سالگی پیرترین رئیس جمهور پیشین فرانسه است که در قید حیات می باشد.
ژیسکار دستن اولین بار در تاریخ بیست ونهم دی ماه ۱۳۵۰/ ژانویهٔ ۱۹۷۲ در سِمَت وزیر اقتصاد و دارایی فرانسه به دعوت هوشنگ انصاری از ایران دیدار کرد و ضمن ملاقات با مقامات ایرانی، توافقنامه هایی امضا کرد. اولین رابطهٔ او و ایران در دوران ریاست جمهوری اش، میزبانی از محمدرضا شاه و همسرش در سال ۱۹۷۴/۱۳۵۲ بود. در این سفر، مذاکرات مفصلی دربارهٔ امور اقتصادی و سیاسی بین طرفین برگزار شد که طی آن کمیسیونی مرکب از نمایندگان طرفین تشکیل شد و مأمور گردید تا زمینه های سرمایه گذاری و همکاری های صنعتی را به وجود آورَد. از مهم ترین نتایج برقراری این کمیسیون، می توان به توافق هایی در زمینهٔ استخراج گاز و همکاری در تحقیقات هسته ای و تأسیس رآکتور اتمی اشاره کرد. در دوران ریاست جمهوری ژیسکار دستن، روح الله خمینی به فرانسه رفت و مدتی در آنجا سکونت گزید. ژیسکار دستن در این مدت پیام محرمانهٔ جیمی کارتر را به روح الله خمینی رساند و همچنین میزبان کنفرانسی در گوادلوپ بود که رهبران چهار قدرت اروپایی در آن جمع شده بودند و تصمیماتی دربارهٔ نظام پهلوی اتخاذ کردند. بعد از پیروزی انقلاب در ایران، تنش ها بین دو کشور بالا گرفت و عده ای از سران نظام پهلوی که در صدر آن ها شاپور بختیار قرار داشت، به فرانسه پناهنده شدند. بعد از آن نیز با پناهنده شدن مسعود رجوی و ابوالحسن بنی صدر به فرانسه و همچنین دادن پناهندگی به ربایندگان ناوچهٔ تبرزین در سپتامبر ۱۹۸۱، این کشور به مرکز مخالفین نظام جمهوری اسلامی تبدیل شد و بدبینی نسبت به دولت ژیسکار دستن بالا گرفت، آن چنان که بعد از خروج بنی صدر و پس از اینکه محمدعلی رجایی در انتخابات ریاست جمهوری ایران انتخاب شد، ژیسکار دستن در پیامی به وی تبریک گفت. اما رجایی جواب تندی به او داد، به طوری که تذکر آیت الله خمینی را به همراه داشت. قبل از انتخاب محمد علی رجایی به ریاست جمهوری ایران، در۲۱مه۱۹۸۱ مصادف با اردیبهشت ۶۰ دوره ریاست جمهوری ژیکاردستن در فرانسه پایان یافته بود. نامه تبریک انتخاب آقای رجایی به ریاست جمهوری از طرف فرانسوا میتران نوشته شده بود.
wiki: والری ژیسکار دستن