داریوش پیرنیاکان

داریوش پیر نیاکان، (۲۳ فروردین ۱۳۳۴، گرگر -)، نوازندهٔ تار و سه تار، استاد دانشگاه و پژوهشگر موسیقی است. او دبیر و سخنگوی هیئت مدیره خانه موسیقی ایران بود و در روز ۳۰ مهر ۱۳۹۲ از سمت خود استعفا داد. وی بعدها در مصاحبه با بی بی سی فارسی دلیل اقدامش را شرایط فرهنگی در دولت قبل بیان کرد. به گفتهٔ او استعفای وی مورد قبول واقع نشد. او همچنان از اعضای اصلی خانه موسیقی است.
آسمان عشق، به همراهی محمدرضا شجریان
سرو چمان، به همراهی آواز محمدرضا شجریان
پیام نسیم، به همراهی آواز محمدرضا شجریان
دل مجنون، به همراهی آواز محمدرضا شجریان
یاد ایام، همراه با محمدرضا شجریان
رسوای دل، همراه با محمد رضا شجریان
آرام جان، همراه با محمدرضا شجریان
آسمان، به همراهی آواز حمیدرضا نوربخش و گروه شهنازی
مست هشیار، به همراهی گروه شهنازی، با صدای حمیدرضا نوربخش
داریوش پیرنیاکان با نام اصلی ابوالقاسم پیرنیاکان گرگری در سال ۱۳۳۴ در شهر گرگر (هادی شهر) از توابع شهرستان جلفا در استان آذربایجان شرقی متولد شد. او آموختن تار را از ۱۲ سالگی در شهر تبریز و نزد محمدحسن عذاری (از شاگردان درویش خان) آغاز کرد. پیرنیاکان از سال ۱۳۵۳، در رشتهٔ موسیقی دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد و همزمان فراگیری دوره عالی ردیف موسیقی ایرانی را زیر نظر استاد علی اکبر خان شهنازی آغاز کرد. او در دانشکده هنرهای زیبا با استاد داریوش صفوت آشنا شد و از طریق او به مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایرانی راه یافت. در این مرکز با استادانی چون یوسف فروتن، سعید هرمزی و محمود کریمی آشنا شد و از آموزش های آنان بهره برد. پیرنیاکان، پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه تهران، همچنان تا سال ۱۳۶۷ در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به تدریس و کار با گروه های موسیقی ادامه داد.
داریوش پیرنیاکان، همکاری خود را با محمدرضا شجریان از سال ۱۳۵۸ آغاز کرد. حاصل این همکاری، کنسرت هایی در کشورهای آمریکا، کانادا، انگلستان، فرانسه، سوئیس، سوئد و نروژ و انتشار آلبوم های یاد ایام، پیام نسیم، سرو چمان، رسوای دل، آسمان عشق، جان عشاق و آرام جان بود.
پیرنیاکان در سال ۱۳۸۰، گروه موسیقی شهنازی را بنیان گذاشت. او در همان سال نشان درجه یک هنری را از وزارت فرهنگ و ارشاد دریافت کرد. پیرنیاکان استاد دانشگاه تهران، عضو هیئت مدیره خانه موسیقی و سرپرست گروه شهنازی بوده و هم اینک در کانون فرهنگی عارف و آموزشگاه چاووش به تدریس تار و سه تار مشغول است.

داریوش پیرنیاکان (۱۳۳۴ / ۱۹۵۵م)، نوازندهٔ تار و سه تار، استاد دانشگاه و پژوهشگر موسیقی ایرانی.
• «به نظر من دیگر چیزی به نام موسیقی در ایران وجود ندارد، افسار گسیخته تر از موسیقی، فعالیتی در ایران وجود دارد؟»• «با نفوذ ماهواره ها به عمق روستاها، الان بچه های روستایی گیتار را می شناسند؛ اما متأسفانه خیلی ها نمی دانند تار چه شکلی است. این درد را با که باید گفت؟»• «هنوز به موسیقی به عنوان یک معرفت مستقل و به عنوان یک هنر و فرهنگ نگاه نشده است.»