پارکور

پارکور یعنی عبور از موانع در سریعترین زمان ممکن با استفاده از روان ترین و کارآمدترین و کاربردی ترین و آسانترین و ساده ترین شیوهٔ حرکتی با کمترین انرژی مصرفی بدن از یک مبدأ به مقصد.
Sébastien Foucan
دیوید بل
البته در پارکور اصلاً نباید مسیر (مبدأ و مقصد) مشخص باشد یعنی که موانع و مسیر از قبل تعریف شده نیستند این فرد است که تصمیم می گیرد با استفاده از توانایی های خود از کدام مسیر برود و از کدام شیوهٔ حرکتی برای عبور از موانع استفاده کند.در پارکور فرد به هیچ وجه دنبال موانع نمی گردد، این مسیر است که موانع را در مقابل راه فرد می گذارد.به کسانی که از اصول پارکور در زندگی خود بهره می برند «تراسور» «traceur» گفته می شود.
پارکور از زمانی که انسان نیاز به شکار کردن و شکار نشدن داشته؛وجود داشته است. انسان ها به طور طبیعی گستره ای قابل توجه از حرکات و حالات ممکن را برای گذشتن از موانع به وجود می آورد. از آن گذشته، کودکان به سهولت و صورت بدیع و با نشاط حرکت می کنند، ولی ما هنگامی که شروع به حرکت آگاهانه می کنیم، آن ویژگی را از دست می دهیم. افراد زیادی در طول تاریخ بر روی حرکت انسان و بهبود آن کار کرده اند (از جمله عیاران کاغذباز).
اما پارکور به معنای خاص آن، توسط ریموند بل (Raymond Belle) که یک سرباز فرانسوی در جنگ ویتنام بود پایه گذاری شد. او و همراهانش به دنبال به وجود آوردن یک روش کارا و مناسب برای «تعقیب و فرار» بودند. این فعالیت ها، سرانجام توسط فرزندش دیوید بل (David Belle) به صورت مدوّن درآمد. دیوید بیشتر عمر خود را صرف سامان دهی این ورزش کرد و نام «پارکور» را بر آن نهاد. او و دوستانش، از جمله سباستین فوکان (Sebastien Foucan) که مشهورترین آن هاست، با آموزش های ریموند بل این ورزش را کامل کردند.

پارکور نرمشی انضباطی پیشرفت یافته از تمرینات دورهٔ موانع است.
• «ماجراجویی اش به این است که نمی دانی چه اتفاقی قرار است بیفتد. ما باید قبول کنیم هیچ کنترلی روی آینده نداریم. تمام آنچه که می توانیم کنترلش کنیم زمان حال است. برای همین در این رشته یادمی گیریم از لحظه هایمان بیشترین استفاده را ببریم. یادمی گیریم که به لحظه فکر کنیم و موفقیت… خود من هیچ گاه در هر قدمی که برداشته ام، به افتادن فکر نکردم چون معتقدم اگر شما از افتادن می ترسید، حتماً می افتید!»• «خیلی از آدم ها هستند که ترجیح می دهند به جای حرکت بایستند و تماشا کنند. اما من همیشه از بدنم برای حرکت استفاده کردم، تا بجنگم… به طور مشخص در برابر بلندی های فیزیکی این دنیا.»• «پارکور ابزار بسیار قوی ای است که می تواند زندگی خیلی از انسان ها را تغییر بدهد. من آنچه را که در پارکور به دنبالش بودم را پیدا کردم… ارتباط با خدا.»• «من معتقدم که پارکور می تواند به مردم کمک کند تا مسایل را پیش از وقوع شان حل کنند.» در Choose Not to Fall بازنشر در روزنامه شرق؛ چاپ ۸ ژانویه ۲۰۱۳/ ۱۹ دی ۱۳۹۱ -> دنیل ایلاباکا