نادر طالب زاده

نادر طالب زاده (متولد ۱۳۳۲ تهران) تهیه کننده، دبیر کنفرانس بین المللی افق نو، دبیر جشنواره مردمی فیلم عمار، مجری برنامه های تلویزیونی، مستندساز و روزنامه نگار ایرانی است. طالب زاده که از هم دوره ای های مرتضی آوینی و ابراهیم حاتمی کیا می باشد از مؤسسین شبکه افق سیما به شمار می آید. وی دارای مدرک کارشناسی ادبیات انگلیسی از دانشگاه راندولف میکن و کارشناسی ارشد کارگردانی سینما از دانشگاه کلمبیا است. وی فعالیت هنری را از ۱۳۵۹ در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران با ساخت فیلم های مستند آغاز کرد. از دیگر فعالیت های او می توان به تدریس در مرکز اسلامی آموزش فیلمسازی و مدیریت مرکز تحقیقات و مطالعات سینمایی در معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اشاره کرد. وی در جنگ بوسنی نیز شرکت داشته است.
رابطه «افق نو» با پرونده «جاسوسی یک آمریکایی برای ایران» چیست؟
وی فرزند سرتیپ منصور طالب زاده اردوبادی است. گفته می شود که پدر او از ستون های کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بوده و پس از این کودتا از درجه سرهنگی به درجه سرتیپی در ارتش شاهنشاهی ایران ارتقاء یافته بود؛ طالب زاده با رد این موضوع گفته که پدرش «در زمان کودتای ۲۸ مرداد اصلاً در تهران نبوده و چیزهایی که در موردش می گویند دروغ است.»
طالب زاده دانشجوی فیلم دانشگاه کلمبیا بود که پس از انقلاب به ایران آمده بود تا از آن فیلمبرداری کند. او فیلمی ۳۵ دقیقه ای دربارهٔ گروگانگیری سفارت آمریکا ساخت. او در ایران برای سی بی اس کار می کرد و به دلیل تسلطش به انگلیسی به هماهنگ کردن امور برای آن شبکه در ایران می پرداخت.
بشارت منجی نام سریالی است که به کارگردانی نادر طالب زاده ساخته شد. این فیلم بر اساس زمینه های مشترک بین اسلام و مسیحیت ساخته و پرداخته شده است.

نادر طالب زاده (۱۳۳۲ / ۱۹۵۳م) تهیه کننده، مجری برنامه های تلویزیونی، مستندساز و روزنامه نگار ایرانی است.
• «مشخص است که «آرگو» فیلم قوی نیست ولی یک فیلمی است که خیلی هوشمندانه برای روزگار فعلی ما ساخته شده است .»• «پیام آرگو به همه ما این است که ما باید سیستم فرهنگی مان را دوباره بازیابی کنیم. باید واقعاً مشخص شود که باید در سیستم فرهنگی ما باید آنهایی که با پول بیت المال فیلم ضدانقلاب می سازند خط دهی کنند یا مجموعه های جوان متعهد و دلداده به آرمان های انقلاب، ما باید دوباره کادرسازی کنیم.»• «این را هم باید زیرکانه بپرسیم که تشریفات ریاست جمهوری یا حوزه های داخل ریاست جمهوری، چرا کسی را که می تواند کاری بکند، نمی برند؟»