رابرت اِزرا پارک (۱۴ فوریه ۱۸۶۴–۷ فوریه ۱۹۴۴) جامعه شناس شهری و از چهره های برجسته در تاریخ اولیهٔ جامعه شناسی در آمریکا و مکتب جامعه شناسی شیکاگو است.
An appreciation of Park at the University of Chicago
An appreciation of Park at Brock University
An appreciation of his work in Urban social ecology by Nina Brown
Review materials for studying Robert Ezra Park
An appreciation of Park at the American Sociological Association
Park's Cultural Conflict and the Marginal Man (1937) at University of Chicago School of Sociology
آثار رابرت ازرا پارک در پروژهٔ گوتنبرگ
آثار نوشته شده یا دربارهٔ رابرت ازرا پارک در بایگانی اینترنت
در چهاردهم فوریهٔ ۱۸۶۴ در شهر هاروی ویل پنسیلوانیا متولد شد. به عنوان پسر یک بازرگان مرفه پرورش یافت. با وجود مخالفت پدرش برای تحصیل به دانشگاه مینه سوتا رفت. یک سال بعد به دانشگاه میشیگان رفت و در آنجا تحت تأثیر افکار جان دیویی و فرانکلین فورد قرار گرفت. پارک پس از فارغ التحصیل شدن از ۱۸۸۷، به این نتیجه رسید که بجای حرفهٔ تجارت پدرش، علاقه دارد تا به روزنامه نگاری و گرازش گری در روزنامه بپردازد که با روحیات اصلاح گرایانه اش بیشتر سازگاری داشت. از ۱۸۸۷ تا ۱۸۹۸ برای روزنامه های مینه سوتا، دترویت، دِنور، نیویورک و شیکاگو کار کرد. روزنامه نگاری او را به سمت مسائل شهری سوق داد در کارهای تحقیقی پارک در زمینهٔ جامعه شناسی شهری از همین تجربه های روزنامه نگاری سرچشمه می گیرند.
در ۱۸۹۴ با دختر یک وکیل سرشناس میشیگان به نام کلارا کاهیل ازدواج کرد و از او صاحب چهار فرزند شد. چهار سال بعد برای ادامه تحصیل در فلسفه به دانشگاه هاروارد رفت تا تجربیاتش را با دانش و علم تکمیل کند و دیدگاهی به دست آورد که این تجریبات را به زبان دقیق علمی توصیف کند. در هاروارد روان شناسی و فلسفه خواند و برای مطالعات بیشتر به آلمان سفر کرد. به دانشگاه برلین رفت و تحت تأثیر سخنرانی های جورج زیمل قرار گرفت. درس های زیمل تنها آموزش رسمی او در جامعه شناسی بود. در برلین تحت تأثیر رسالهٔ جامعه شناس روس، کیستیاکوفسکی قرار گرفته بود که دربارهٔ منطق علوم اجتماعی و تحت عنوان جامعه و فرد در ۱۸۹۹ نوشته شده بود. به استراسبورگ و سپس هایدلبرگ رفت و زیرنظر ویلهلم ویندلباند رسالهٔ دکترایش را تحت عنوان «توده و جمهور مردم» نوشت. بعد به هاروارد بازگشت و قسمت آخر رساله اش را نوشت و مدت یک سال در فلسفه این دانشگاه سمت دستیاری داشت. پارک به دلیل دلزدگی از جهان دانشگاهی، دانشگاه را رها کرد و به روزنامه نویسی بازگشت تا به مسائل جهان اجتماعی و مردم، خصوصاً مسائل سیاه پوستان که جزو حادترین مسائل اجتماعی آمریکا بود بپردازد. در این مقطع از زندگی بود که با بوکر تی. واشینگتون رئیس مؤسسه توسکه جی آشنا شد و مدت نه سال منشی غیررسمی و همراه او در سفرهایش شد و به مسائل سیاهان در آفریقا پرداخت.
در ۱۹۱۴ پارک به پیشنهاد ویلیام توماس پذیرفت که در گروه جامعه شناسی دانشگاه شیکاگو یک دورهٔ تابستانی درسی در مورد «سیاه پوستان آمریکا» ارائه دهد. این شروع همکاری با گروه جامعه شناسی دانشگاه شیکاگو به عنوان عضو ثابت و تدریس تا سال ۱۹۳۶ بود. در این دوره بود که پارک علاقه اش به مسائل شهری را وارد دانشگاه کرد و دانشجویان را تشویق به تحقیق و توجه به مسائل شهری کرد. مهمترین اثر پارک، کتاب «پیش درآمدی بر علم جامعه شناسی» است که با همکاری ارنست برژس در ۱۹۲۱ ارائه شد و یکی از مهمترین کتاب های درسی دربارهٔ تاریخ اولیهٔ جامعه شناسی آمریکا شناخته می شود. پارک حتی بعد از بازنشستگی از دانشگاه شیکاگو همچنان به همکاری علمی با دانشجویان ادامه داد و در دانشگاه نَشویل تنسی تا هشتاد سالگی به آموزش و راهنمایی دانشجویان در فعالیت های تحقیقاتی شان ادامه داد. در هفتم فوریهٔ ۱۹۴۴، یک هفته پیش از رسیدن به هشتاد سالگی در نَشویل تنسی در گذشت.
An appreciation of Park at the University of Chicago
An appreciation of Park at Brock University
An appreciation of his work in Urban social ecology by Nina Brown
Review materials for studying Robert Ezra Park
An appreciation of Park at the American Sociological Association
Park's Cultural Conflict and the Marginal Man (1937) at University of Chicago School of Sociology
آثار رابرت ازرا پارک در پروژهٔ گوتنبرگ
آثار نوشته شده یا دربارهٔ رابرت ازرا پارک در بایگانی اینترنت
در چهاردهم فوریهٔ ۱۸۶۴ در شهر هاروی ویل پنسیلوانیا متولد شد. به عنوان پسر یک بازرگان مرفه پرورش یافت. با وجود مخالفت پدرش برای تحصیل به دانشگاه مینه سوتا رفت. یک سال بعد به دانشگاه میشیگان رفت و در آنجا تحت تأثیر افکار جان دیویی و فرانکلین فورد قرار گرفت. پارک پس از فارغ التحصیل شدن از ۱۸۸۷، به این نتیجه رسید که بجای حرفهٔ تجارت پدرش، علاقه دارد تا به روزنامه نگاری و گرازش گری در روزنامه بپردازد که با روحیات اصلاح گرایانه اش بیشتر سازگاری داشت. از ۱۸۸۷ تا ۱۸۹۸ برای روزنامه های مینه سوتا، دترویت، دِنور، نیویورک و شیکاگو کار کرد. روزنامه نگاری او را به سمت مسائل شهری سوق داد در کارهای تحقیقی پارک در زمینهٔ جامعه شناسی شهری از همین تجربه های روزنامه نگاری سرچشمه می گیرند.
در ۱۸۹۴ با دختر یک وکیل سرشناس میشیگان به نام کلارا کاهیل ازدواج کرد و از او صاحب چهار فرزند شد. چهار سال بعد برای ادامه تحصیل در فلسفه به دانشگاه هاروارد رفت تا تجربیاتش را با دانش و علم تکمیل کند و دیدگاهی به دست آورد که این تجریبات را به زبان دقیق علمی توصیف کند. در هاروارد روان شناسی و فلسفه خواند و برای مطالعات بیشتر به آلمان سفر کرد. به دانشگاه برلین رفت و تحت تأثیر سخنرانی های جورج زیمل قرار گرفت. درس های زیمل تنها آموزش رسمی او در جامعه شناسی بود. در برلین تحت تأثیر رسالهٔ جامعه شناس روس، کیستیاکوفسکی قرار گرفته بود که دربارهٔ منطق علوم اجتماعی و تحت عنوان جامعه و فرد در ۱۸۹۹ نوشته شده بود. به استراسبورگ و سپس هایدلبرگ رفت و زیرنظر ویلهلم ویندلباند رسالهٔ دکترایش را تحت عنوان «توده و جمهور مردم» نوشت. بعد به هاروارد بازگشت و قسمت آخر رساله اش را نوشت و مدت یک سال در فلسفه این دانشگاه سمت دستیاری داشت. پارک به دلیل دلزدگی از جهان دانشگاهی، دانشگاه را رها کرد و به روزنامه نویسی بازگشت تا به مسائل جهان اجتماعی و مردم، خصوصاً مسائل سیاه پوستان که جزو حادترین مسائل اجتماعی آمریکا بود بپردازد. در این مقطع از زندگی بود که با بوکر تی. واشینگتون رئیس مؤسسه توسکه جی آشنا شد و مدت نه سال منشی غیررسمی و همراه او در سفرهایش شد و به مسائل سیاهان در آفریقا پرداخت.
در ۱۹۱۴ پارک به پیشنهاد ویلیام توماس پذیرفت که در گروه جامعه شناسی دانشگاه شیکاگو یک دورهٔ تابستانی درسی در مورد «سیاه پوستان آمریکا» ارائه دهد. این شروع همکاری با گروه جامعه شناسی دانشگاه شیکاگو به عنوان عضو ثابت و تدریس تا سال ۱۹۳۶ بود. در این دوره بود که پارک علاقه اش به مسائل شهری را وارد دانشگاه کرد و دانشجویان را تشویق به تحقیق و توجه به مسائل شهری کرد. مهمترین اثر پارک، کتاب «پیش درآمدی بر علم جامعه شناسی» است که با همکاری ارنست برژس در ۱۹۲۱ ارائه شد و یکی از مهمترین کتاب های درسی دربارهٔ تاریخ اولیهٔ جامعه شناسی آمریکا شناخته می شود. پارک حتی بعد از بازنشستگی از دانشگاه شیکاگو همچنان به همکاری علمی با دانشجویان ادامه داد و در دانشگاه نَشویل تنسی تا هشتاد سالگی به آموزش و راهنمایی دانشجویان در فعالیت های تحقیقاتی شان ادامه داد. در هفتم فوریهٔ ۱۹۴۴، یک هفته پیش از رسیدن به هشتاد سالگی در نَشویل تنسی در گذشت.
wiki: رابرت ازرا پارک