تبخاله دمیدن

تبخاله افتادن تبخاله بر آوردن تبخاله زدن .

تبخاله دمیدن. [ ت َ ل َ / ل ِ دَ دَ ] ( مص مرکب ) تبخاله افتادن. تبخاله برآوردن. تبخاله زدن :
پنداری تبخاله خردک بدمیده ست
بر گرد عقیقین دو لب دلبر عیار.با که سرگرم سخن گشت که تبخاله دمید
بر لب او ستم از شعله آواز خود است.رجوع به تبخال و تبخاله و دیگر ترکیب های این دو کلمه شود.