تباین هر گاه نسبت بین دو مفهوم کلی چنان باشد که مفهوم یکی بر هیچیک از مصادیق دیگری منطبق نگردد آن نسبت را تباین کلی نامند مانند مفهوم انسان و سگ و مرجع تباین کلی بدو قضی. سالب. کلیه است .
تباین کلی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تباین کلی. [ ت َ ی ُ ن ِ ک ُل ْ لی ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ( اصطلاح منطق ) هرگاه نسبت بین دو مفهوم کلی چنان باشد که مفهوم یکی بر هیچ یک از مصادیق دیگری منطبق نگردد، آن نسبت را تباین کلی نامند مانند مفهوم انسان و سگ ومرجع تباین کلی به دو قضیه سالبه کلیه است. ( از تعریفات جرجانی ) ( از کشاف اصطلاحات الفنون ج 1 ص 173 ).
کلمات دیگر: