تباوش. [ ت َ وُ ] ( معرب ، مص ) ( از «ب وش » ) با هم فراگرفتن. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). تناوش. ( قطر المحیط ). با هم درآمیختن. ( ناظم الاطباء ).
