جمع جده
جدات
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
جدات . [ ج َدْ دا ] (ع اِ) ج ِ جَدَّه . رجوع به جده شود.
جدات. [ ج َدْ دا ] ( ع اِ ) ج ِ جَدَّه. رجوع به جده شود.
جداة. [ ج َ ] ( اِخ ) موضعی است به بلاد غطفان. ( معجم البلدان ) :
یدیت علی ابن حسحاس بن وهب
باسفل ذی الجداة یدالکریم
قصرت له من الحماء لما
شهدت و غاب عن دار الحمیم
اخبره بان الجرح یشوی
و انک فوق عجلزة جموم.
جداة. [ ج ُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ جادی. خواهنده عطا. ( از منتهی الارب ).
جداة. [ ج َ ] ( اِخ ) موضعی است به بلاد غطفان. ( معجم البلدان ) :
یدیت علی ابن حسحاس بن وهب
باسفل ذی الجداة یدالکریم
قصرت له من الحماء لما
شهدت و غاب عن دار الحمیم
اخبره بان الجرح یشوی
و انک فوق عجلزة جموم.
( از معجم البلدان ).
جداة. [ ج ُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ جادی. خواهنده عطا. ( از منتهی الارب ).
کلمات دیگر: