کلمه جو
صفحه اصلی

مقدحه

فرهنگ فارسی

آتش زنه . آهن چخماق .

لغت نامه دهخدا

( مقدحة ) مقدحة. [ م ُ ق َدْ دِ ح َ ] ( ع ص ) چشم در مغاک فرورفته. ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ). و رجوع به تقدیح شود. || خیل مقدحة؛ اسبان چشم در مغاک فرورفته. ( از اقرب الموارد ).

مقدحة. [ م ِ دَ ح َ ] ( ع اِ ) آتش زنه. ( مهذب الاسماء ). آهن چخماق. مِقدَح. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). || کفلیز. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). کفگیر. مقدحة. ( از اقرب الموارد ).

مقدحة. [ م ِ دَ ح َ ] (ع اِ) آتش زنه . (مهذب الاسماء). آهن چخماق . مِقدَح . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || کفلیز. (منتهی الارب ) (آنندراج ). کفگیر. مقدحة. (از اقرب الموارد).


مقدحة. [ م ُ ق َدْ دِ ح َ ] (ع ص ) چشم در مغاک فرورفته . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). و رجوع به تقدیح شود. || خیل مقدحة؛ اسبان چشم در مغاک فرورفته . (از اقرب الموارد).



کلمات دیگر: