( اسم ) ۱ - ظروف شیر و ماست و دوغ . ۲ - چوبی که بدان دوغ را جهت بر آوردن مسکه زنند شیرزنه .
گویس
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(گَ ) (اِ. )۱ - ظروف شیر و ماست و دوغ . ۲ - چوبی که بدان دوغ را جهت برآوردن مسکه زنند، شیرزنه .
لغت نامه دهخدا
گویس. [ گ َ ] ( اِ ) ظرف و انای شیر و ماست و دوغ را گویند. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) ( فرهنگ نظام ) ( جهانگیری ). جای ماست و شیر. کویش. کویشه. گویشه. گویسه. گاویس. گاودوش. تغار. کیفر. ( برهان قاطع ). || شیرزنه و چوبی که بدان دوغ را جهت برآوردن مسکه میزنند. ( ناظم الاطباء ). چوبی که بدان دوغ را زنند تا از حرکت بسیار، کره آن جدا شود.
کلمات دیگر: