روشندلی

روشن ضمیری دانایی آگاهی .

( ~. دِ ) (حامص . ) آگاهی .

روشندلی. [ رَ / رُو ش َ دِ ] ( حامص مرکب ) صفت روشندل. روشن ضمیری. دانایی. آگاهی. ( فرهنگ فارسی معین ) :
سکندر که خورشید آفاق بود
به روشندلی در جهان طاق بود.بخوبی شد این یک چوبدر منیر
چو شمس آن ز روشندلی بی نظیر.همتش از غایت روشندلی
آمده در منزل بی منزلی.و رجوع به روشندل شود.