(مُ تَ یَ مِّ ) [ ع . ] (اِفا. ) مبارک و بابرکت .
متیمن
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
متیمن. [ م ُ ت َ ی َم ْ م ِ ] ( ع ص ) متبرک و با برکت. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). و رجوع به تیمن و ماده بعد شود.
فرهنگ عمید
۱. متبرک، بابرکت.
۲. کسی که تبرک و تیمُّن جوید.
۲. کسی که تبرک و تیمُّن جوید.
کلمات دیگر: