فواتح. [ ف َ ت ِ] ( ع اِ ) ج ِ فاتحة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).- فواتح سُوَر ؛ کلماتی که سوره های قرآن به آنها آغاز شود، مانند: یس ،الم ، صم ، کهیعص و... ( از یادداشتهای مؤلف ). اوائل السور. ( فرهنگ فارسی معین ).