فقع گشادن

(فَ قَ. گُ دَ ) [ معر - فا. ] (مص م . ) نک فقاع گشودن .

فقع گشادن. [ ف ُ ق َ گ ُ دَ ] ( مص مرکب ) فقاع گشادن. ( فرهنگ فارسی معین ). به معنی تفاخر و لاف زدن. ( آنندراج ) ( برهان ) :
تو بمردی چنین عمل بنمای
ورنه بیهوده زین فقع مگشای.چرخ سدابی از لبش دوش فقع گشاد و گفت
اینت نسیم مشک پاش ، اینت فقاع شکری.های خاقانی بنای عمر بر یخ کرده اند
زو فقع مگشای چون محکم نخواهی یافتن.ولی خانه بریخ بنا دارد و من
ز چرخ سدابی فقاعی گشایم.حوضه ای دارد آسمان بلند
چند ازین یخ فقع گشایی چند.|| آروغ زدن. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به فقع و فقع گشودن شود.