فلافل

فَلافِل (یا فِلافِل)، یک خوراک عمده خاورمیانه ای—و غذای خیابانی محبوبی در نقاط مختلف دنیا می باشد که با گلولهٔ سرخ شدهٔ نخود و ادویه جات تهیه می شود. این غذا در خاورمیانه و به ویژه اهواز، بیروت، دمشق و بغداد، ایلام (که در ایلام با نان سنتی صمون یا سمون و سس انبه در گویش محلی استفاده می شود)، آبادان و بندرعباس زیاد استفاده می شود.
پرونده های رسانه ای مربوط به فلافل در ویکی انبار
واژه فَلافِل برگرفته از کلمه «فلفل» می باشد. این کلمه گسترش پیدا کرده و در زبان های دیگر از جمله زبان فارسی (پلپل) استفاده شده است. اما کلمه فلافل در اصل به معنی گلوله نخود می باشد.
البته بعضی معتقدند که فلافل (به مصری جدید: طعمیه) غذایی ساخته شده توسط قبطیان مصر (مسیحیان مصر) برای روزهای روزه داری مسیحیان بوده (مسیحیان باید در زمان این روزه از خوردن هرگونه گوشت پرهیز کنند؛ و تنها از خوراکی های گیاهی استفاده کنند) و کلمه فلافل از سه بخش «فا»، «"لاً» و «فل» تشکیل شده که در زبان قبطیان به معنی «کاملاً از نخود» می باشد؛ و این غذا توسط قبطیان به شام و سایر کشورها گسترش یافته است.