سگاله

سرگین سگ فضله کلب .

(سَ لَ ) (اِمر. ) سرگین سگ .

سگاله. [ س َ / س ُ ل َ / ل ِ ] ( اِ مرکب ) سرگین سگ. ( آنندراج ) ( جهانگیری ) ( برهان ). فضله سگ. ( رشیدی ). و این مخفف سگ گاله است یعنی فضله سگ و انداخته سگ. ( رشیدی ) :
یکی بدید به گوه افتاده مسواکش
ربود تا بردش بازجای و باز کده
یکی بگفت که مسواک خواجه گنده شده ست
که این سگاله و گوه سگ است خشک شده.برداشتم نقاب و نگه کردم اندر او
ماننده بود راست به بدبو سگاله ای.برای ریش خصمت میکند راست
زمانه مرهم خوب از سگاله.

سرگین سگ، فضلۀ سگ.