روی گرداندن

( مصدر ) یا روی گرداندن از کسی یا چیزی اعراض کردن از آن روی برگردانیدن پشت کردن .

(گَ دَ ) (مص ل . ) پشت کردن ، دوری کردن .

روی گرداندن. [ گ َ دَ ] ( مص مرکب ) روگردان شدن. روی گردانیدن. اعراض کردن. پشت کردن :
سفله گو روی مگردان که اگر قارون است
کس ازو چشم ندارد کرم نامعهود.گر بنده خود خوانی رفتیم به سلطانی
ور روی بگردانی رفتیم به مسکینی.یک روی زمین دشمن گر روی به من آرند
از روی تو بیزارم گر روی بگردانم.- روی گرداندن از کسی یا چیزی ؛ اعراض کردن از آن. روی برگردانیدن. پشت کردن. ( فرهنگ فارسی معین ) :
به گردوی گویید خونم ازوی
بخواه و مگردان از این کار روی.ای دوست مرا دید همی نتوانی
بیهوده چرا روی ز من گردانی.کاین سفله جهان به گرد آن گردد
کاو روی ز روی او بگرداند.عاشق از تیر اجل روی نگرداند و من
کی بترسم که بدوزم نظر از روی تو من.طالب آنست که از شیر نگرداند روی
تانباید که به شمشیر بگردد رایت.