روزگار یافتن

عمر دراز یافتن

( ~. تَ ) (مص ل . ) مهلت یافتن .

روزگار یافتن. [ ت َ ] ( مص مرکب ) عمر دراز یافتن :
مخالفان را یک روز روزگار مده
که اژدها شود ار روزگار یابد مار.وی را... نظیر نبود... روزگار یافت و در کارها نیکو تأمل کرد. ( تاریخ بیهقی ).