نفریدن

(نَ دَ ) (مص م . ) نفرین کردن ، لعنت کردن .

نفریدن. [ ن َ / ن ِ دَ ] ( مص ) نفرین کردن. دعای بد کردن . ( از برهان قاطع ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). لعن کردن. بدخواهی کردن. ( یادداشت مؤلف ). لعنت کردن. ( ناظم الاطباء ) :
هر آنکس که بد پیش درگاه تو
بنفرید بر جان بیراه تو.ببارید خون زنگه شاوران
بنفرید بر بوم هاماوران.بسی نفرید بر گشت زمانه
که کردش تیر هجران را نشانه.هم از آن کار آن داس دل خیره ماند
بر آن بت بنفرید و ز آنجا براند.ز درد دل و جان بنالید سخت
بنفرید بسیار بر شور بخت.همانا که بر ما بنفرید سخت
که هم در زمان تیره شد روی بخت.نفریده به دشمنان جاهت
اجرام فلک چو خلق عالم.|| نفرت نمودن. پشولیدن. پسوریدن. ( ناظم الاطباء ).

نفرین کردن، لعنت کردن.