(شَ ) (اِ. ) جوالی که از بوریا سازند.
شکیش
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
شکیش. [ ش َ ] ( اِ ) جوالی باشد که از دوخ سازند و آن گیاهی است که از آن حصیر بافند. ( از برهان ) ( آنندراج ). جوالی که از دوخ کنند. ( لغت فرس اسدی ) ( فرهنگ اوبهی ) :
دوگوشش بود مانند دو نعلین
دهانش چون شکیشی پر ز سرگین.
دوگوشش بود مانند دو نعلین
دهانش چون شکیشی پر ز سرگین.
منجیک.
فرهنگ عمید
۱. جوال، تاچه، بارجامه.
۲. جوالی که از بوریا تهیه می شود.
۲. جوالی که از بوریا تهیه می شود.
کلمات دیگر: