مجتنب

فرهنگ فارسی

( اسم ) آنکه از چیزی اجتناب کند دوری کننده احتراز کننده : و همت مبارک ... از جمیع شهوات نفسانی و هوا حبس جسمانی محترز و مجتنب بوده ... جمع : مجتنبین .
احتراز شده

فرهنگ معین

(مُ تَ ن ) [ ع . ] (اِفا. ) دوری کننده ، احتراز کننده ، ج . مجتنبین .

لغت نامه دهخدا

مجتنب . [ م ُ ت َن َ ] (ع ص ) احترازشده و پرهیزشده . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). || نکوهیده . (ناظم الاطباء).

مجتنب . [ م ُ ت َ ن ِ ] (ع ص ) از چیزی دوری کننده . (غیاث ) (آنندراج ). دوری جوینده . دوری کننده . اجتناب کننده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). دورشونده از چیزی . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || پرهیزکننده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ). آنکه پرهیز می کند از چیزی . (ناظم الاطباء). پرهیزنده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : و همت مبارک بر حسن تدبیر آن مصروف و معطوف و از جمیع شهوات نفسانی ... محترز و مجتنب بود. (تاریخ قم ص 4). || گوشه گیرنده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ). گوشه گیر. (ناظم الاطباء). || جنب شده . (ناظم الاطباء). جنب شونده . (از منتهی الارب ).

مجتنب. [ م ُ ت َ ن ِ ] ( ع ص ) از چیزی دوری کننده. ( غیاث ) ( آنندراج ). دوری جوینده. دوری کننده. اجتناب کننده. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). دورشونده از چیزی. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || پرهیزکننده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). آنکه پرهیز می کند از چیزی. ( ناظم الاطباء ). پرهیزنده. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : و همت مبارک بر حسن تدبیر آن مصروف و معطوف و از جمیع شهوات نفسانی... محترز و مجتنب بود. ( تاریخ قم ص 4 ). || گوشه گیرنده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). گوشه گیر. ( ناظم الاطباء ). || جنب شده. ( ناظم الاطباء ). جنب شونده. ( از منتهی الارب ).

مجتنب. [ م ُ ت َن َ ] ( ع ص ) احترازشده و پرهیزشده. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). || نکوهیده. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

دوری کننده، کسی که از چیزی اجتناب کند.

پیشنهاد کاربران

پرهیزکار

کلمات دیگر: