شورش اونین یا جنگ اونین (به ژاپنی: 応仁の乱 Ōnin no Ran) جنگی بود که بر سر مسئلهٔ جانشینی آشیکاگا یوشی ماسا (۱۴۹۰–۱۴۳۵) بین دو خاندان قدرتمند ژاپن درگرفت. در این جنگ هوسوکاوا کاتسوموتو که طرفدار برادر شوگون بود تحت عنوان سپاه شرقی با یامانا موچی تویو (سوزن) که از پسر شوگون طرفداری می کرد، تحت عنوان سپاه غربی در مقابل یکدیگر قرار گرفتند. مرکز اصلی این جنگ در کیوتو بود و پس از یازده سال جنگ بیش از نیمی از کیوتو سوخت و به ویرانه تبدیل شد. جنگ اونین سبب ضعیف شدن قدرت شوگون ها شد. مردم در برخی از مناطق، شوگو ها (فرمانداران محلی) را برکنار کرده و حکومت خودمختار تشکیل دادند؛ از آن جمله در ولایت یاماشیرو (در جنوب کیوتوی کنونی) حکومت مستقل ۸ سال ادامه داشت. همچنین در ولایت کاگا (استان ایشیکاوا کنونی) هواداران ایکو-شو یا شاخهٔ نظامی بوداگرایی با برپا کردن شورشی به نام ایکو-ایکی حکومت خودمختاری را ایجاد کردند که ۱۰۰ سال ادامه داشت.
۱۴۴۳ آشیکاگا یوشی ماسا هشتمین شوگون شد.
۱۴۴۵ هوسوکاوا کاتسوموتو در کیوتو کانری شد.
۱۴۴۹ آشیکاگا شیگه اوجی در کانتو مشغول به کار شد.
۱۴۵۷ اوتا دوکان قلعه ادو را ساخت. آشیکاگا ماساتومو برای کنترل کانتو به این منطقه فرستاده شد.
۱۴۵۸ آشیکاگا یوشی ماسا قلعه موروماچی را ساخت.
۱۴۶۴ آشیکاگا یوشیمی از طرف برادر بزرگترش شوگون یوشی ماسا در اداره امور به کار گماشته شد.
۱۴۶۵ آشیکاگا یوشی هیسا متولد شد.
۱۴۶۶ یامانا سوزن و هوسوکاوا کاتسوموتو در نزدیکی کیوتو سپاه جمع کردند.
این جنگ آغاز دوره سن گوکو یا «دوران جنگ های داخلی» ژاپن بود. دوره سنگوکو یک مبارزه طولانی برای سلطه فردی دایمیو (امیر محلی) بر کل ژاپن بود در طول این دوره سه نفر قصد داشتند ژاپن را تحت لوای یک حکومت متحد دربیاورند، این سه نفر عبارت بودند از اودا نوبوناگا (۱۵۸۲–۱۵۳۴)، تویوتومی هیده یوشی (۱۵۹۸–۱۵۳۶)، توکوگاوا ایه یاسو (۱۶۱۶–۱۵۴۳). در سال ۱۵۷۳ اودا نوبوناگا به دوره موروماچی (دوره موروماچی سه زیردوره دارد و آخرین زیردورهٔ آن دوره سن گوکو نامیده می شود) پایان داد و کنترل خود را بر تمام ژاپن گسترش داد.
پس از مرگ سومین شوگون از شوگون سالاری آشی کاگا به نام آشیکاگا یوشی میتسو قدرت شوگون ها به دایمیوها یا امیران محلی انتقال یافت که در این میان خاندان هوسوکاوا و خاندان یامانا بسیار پرقدرت بودند و بر سر قدرت جدال داشتند.آشی کاگا یوشی ماسا (۱۴۹۰–۱۴۳۵) بعد از برادر بزرگتر خود یوشی کاتسو که در کودکی به شوگونی رسید و بعد از مدتی نیز درگذشت به عنوان هشتمین شوگون در شوگون سالاری آشیکاگا انتخاب شد. او در سن ۲۹ سالگی نخست چون فرزندی از خود نداشت، برادر کوچکتر خود آشیکاگا یوشیمی (۹۱–۱۴۳۹) را به عنوان جانشین انتخاب کرد اما پس از گذشت یکسال همسرش هینو تومیکو فرزند پسری به دنیا آورد و یوشی ماسا نیز به اصرار همسر خود پسرش آشیکاگا یوشی هیسا (۱۴۸۹–۱۴۶۵) را به جانشینی برگزید. بر سر مسئلهٔ جانشینی بین او و برادرش اختلاف درگرفت و در نهایت این اختلاف به شورش یا جنگ اونین منجر شد.
بر سر این جانشینی هوسوکاوا کاتسوموتو که طرفدار برادر شوگون بود و یامانا موچی تویو (سوزِن) که از پسر شوگون طرفداری می کرد، در مقابل یکدیگر قرار گرفتند. از سراسر کشور سامورایی های طرفدار هوسوکاوا به عنوان سپاه شرقی و طرفداران یامانا به عنوان سپاه غربی جمع شدند. مرکز اصلی این جنگ در کیوتو بود و پس از یازده سال جنگ بیش از نیمی از کیوتو سوخت و به ویرانه تبدیل شد.
۱۴۴۳ آشیکاگا یوشی ماسا هشتمین شوگون شد.
۱۴۴۵ هوسوکاوا کاتسوموتو در کیوتو کانری شد.
۱۴۴۹ آشیکاگا شیگه اوجی در کانتو مشغول به کار شد.
۱۴۵۷ اوتا دوکان قلعه ادو را ساخت. آشیکاگا ماساتومو برای کنترل کانتو به این منطقه فرستاده شد.
۱۴۵۸ آشیکاگا یوشی ماسا قلعه موروماچی را ساخت.
۱۴۶۴ آشیکاگا یوشیمی از طرف برادر بزرگترش شوگون یوشی ماسا در اداره امور به کار گماشته شد.
۱۴۶۵ آشیکاگا یوشی هیسا متولد شد.
۱۴۶۶ یامانا سوزن و هوسوکاوا کاتسوموتو در نزدیکی کیوتو سپاه جمع کردند.
این جنگ آغاز دوره سن گوکو یا «دوران جنگ های داخلی» ژاپن بود. دوره سنگوکو یک مبارزه طولانی برای سلطه فردی دایمیو (امیر محلی) بر کل ژاپن بود در طول این دوره سه نفر قصد داشتند ژاپن را تحت لوای یک حکومت متحد دربیاورند، این سه نفر عبارت بودند از اودا نوبوناگا (۱۵۸۲–۱۵۳۴)، تویوتومی هیده یوشی (۱۵۹۸–۱۵۳۶)، توکوگاوا ایه یاسو (۱۶۱۶–۱۵۴۳). در سال ۱۵۷۳ اودا نوبوناگا به دوره موروماچی (دوره موروماچی سه زیردوره دارد و آخرین زیردورهٔ آن دوره سن گوکو نامیده می شود) پایان داد و کنترل خود را بر تمام ژاپن گسترش داد.
پس از مرگ سومین شوگون از شوگون سالاری آشی کاگا به نام آشیکاگا یوشی میتسو قدرت شوگون ها به دایمیوها یا امیران محلی انتقال یافت که در این میان خاندان هوسوکاوا و خاندان یامانا بسیار پرقدرت بودند و بر سر قدرت جدال داشتند.آشی کاگا یوشی ماسا (۱۴۹۰–۱۴۳۵) بعد از برادر بزرگتر خود یوشی کاتسو که در کودکی به شوگونی رسید و بعد از مدتی نیز درگذشت به عنوان هشتمین شوگون در شوگون سالاری آشیکاگا انتخاب شد. او در سن ۲۹ سالگی نخست چون فرزندی از خود نداشت، برادر کوچکتر خود آشیکاگا یوشیمی (۹۱–۱۴۳۹) را به عنوان جانشین انتخاب کرد اما پس از گذشت یکسال همسرش هینو تومیکو فرزند پسری به دنیا آورد و یوشی ماسا نیز به اصرار همسر خود پسرش آشیکاگا یوشی هیسا (۱۴۸۹–۱۴۶۵) را به جانشینی برگزید. بر سر مسئلهٔ جانشینی بین او و برادرش اختلاف درگرفت و در نهایت این اختلاف به شورش یا جنگ اونین منجر شد.
بر سر این جانشینی هوسوکاوا کاتسوموتو که طرفدار برادر شوگون بود و یامانا موچی تویو (سوزِن) که از پسر شوگون طرفداری می کرد، در مقابل یکدیگر قرار گرفتند. از سراسر کشور سامورایی های طرفدار هوسوکاوا به عنوان سپاه شرقی و طرفداران یامانا به عنوان سپاه غربی جمع شدند. مرکز اصلی این جنگ در کیوتو بود و پس از یازده سال جنگ بیش از نیمی از کیوتو سوخت و به ویرانه تبدیل شد.
wiki: شورش اونین