سرادق

سراپرده، خیمه، چادربالای صحن حیاط، سرادقات جمع
( اسم ) ۱ - خیمه سرا پرده . ۲ - چادری که بر فراز صحن خانه کشند . ۳ - غباری که گرد چیزی را فراگیرد جمع سرادقات . یا سرادق اعلی . بارگاه احدیت که انوار الهی و صقع ربوی ست سرادقات نوریه سرادقات قدرت سرادقات جلال . یا سرادقات جلال . سرادقات اعلی . یا سرادقات قدرت . سرادقات اعلی . یا سرادقات نوریه . سرادقات اعلی .
سراپرده و شامیانه

(سُ دِ ) [ معر. ] (اِ. ) ۱ - سراپرده ، خیمه . ۲ - چادری که بالای صحن خانه کشند. ج . سرادقات .

سرادق. [ س ُ دِ ] ( ع اِ ) سراپرده. ج ، سرادقات. ( مهذب الاسماء ) ( منتهی الارب ) ( دهار ).سراپرده و شامیانه. ( غیاث ) ( ربنجنی ). و بعضی نوشته اند که این معرب سراپرده است. ( آنندراج ) :
بنشین در بزم بر سریر به ایوان
خرگه برتر زن از سرادق کیوان.مگر لشکرگه غلمان خلدند
سرادقشان زده دیبای اخضر.این کعبه در سرادق شروان سریر داشت
وآن کعبه در حدیقه مکه قرار کرد.و سرادق مزعفر در چهره هفت طارم اخضر کشید. ( سندبادنامه ص 111 ). و سرادق جلال و حشمت او را به طناب تأیید مطنب و مقوم گردانید. ( سندبادنامه ص 8 ). روز بر اوراق نرگس می غلتیدند و شب در سرادقات مسدس که از موم ساخته بودند می خفتند. ( سندبادنامه ص 201 ).
بر آستان عبادت وقوف کن سعدی
که وهم منقطع است از سرادقات جلال.پرتو نور از سرادقات جلالش
از عظمت ماورای فکرت دانا.شه شرق بر که کشیده سرادق
دمیده شباهنگ از صبح کاذب.ترا علم چو به قاضی القضاة میکردند
نبودرایت آفاق این سرادق نور.|| خیمه ازپنبه. || غبار بلندرفته. ( منتهی الارب ). گرد. ( مهذب الاسماء ). || دود بلند به چیزی گرد گرفته یا عام است. || هر چیز که محیط چیزی باشد. ( منتهی الارب ).

۱. سراپرده.
۲. خیمه.
۳. چادری که بالای صحن خانه بکشند.
۴. غبار یا دود که از اطراف چیزی بلند شود و آن را فراگیرد.

خیمه