کلمه جو
صفحه اصلی

خفج

فرهنگ فارسی

( اسم ) سنگینیی که بهنگام خواب شخص احساس کند بختک
نوعی از بیماری شتر یا گیاهی بهاری ابلق که سپیدی آن بر سیاهی غالب باشد .

فرهنگ معین

(خَ ) (اِ. ) بختک ، کابوس .

لغت نامه دهخدا

خفج. [ خ َ ] ( اِ ) سنگینی و گرانئی باشد که مردم را در خواب بهم رسد و آنرا بعربی کابوس و عبدالجنة می گویند. ( برهان قاطع ). خَفَج. ( ناظم الاطباء ). خفتک.

خفج. [ خ َ ف َ ] ( اِ ) خفج. خفتک. بختک. کابوس.( ناظم الاطباء ). رجوع به خفج ماده قبل شود. || خردل صحرایی که آنرا قچی گویند، آنرا بکوبند ودر ماست کنند و با طعام خورند. ( برهان قاطع ) ( از ناظم الاطباء ). شبرق. حشیشةالبزاز . لبسان. خاکشی. خُبَّه. ( یادداشت بخط مؤلف ).

خفج. [ خ َ ] ( ع مص ) جماع کردن. || دردمند گردیدن ساق از ماندگی. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ).

خفج. [ خ َ ف َ ] ( ع اِ ) نوعی از بیماری شتر. || گیاهی بهاری ابلق که سپیدی آن بر سیاهی غالب باشد. || ( مص ) مبتلا گردیدن شتر به بیماری خفج. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). منه : خفج البعیر خفجا. ( منتهی الارب ).

خفج . [ خ َ ] (اِ) سنگینی و گرانئی باشد که مردم را در خواب بهم رسد و آنرا بعربی کابوس و عبدالجنة می گویند. (برهان قاطع). خَفَج . (ناظم الاطباء). خفتک .


خفج . [ خ َ ] (ع مص ) جماع کردن . || دردمند گردیدن ساق از ماندگی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).


خفج . [ خ َ ف َ ] (اِ) خفج . خفتک . بختک . کابوس .(ناظم الاطباء). رجوع به خفج ماده ٔ قبل شود. || خردل صحرایی که آنرا قچی گویند، آنرا بکوبند ودر ماست کنند و با طعام خورند. (برهان قاطع) (از ناظم الاطباء). شبرق . حشیشةالبزاز . لبسان . خاکشی . خُبَّه . (یادداشت بخط مؤلف ).


خفج . [ خ َ ف َ ] (ع اِ) نوعی از بیماری شتر. || گیاهی بهاری ابلق که سپیدی آن بر سیاهی غالب باشد. || (مص ) مبتلا گردیدن شتر به بیماری خفج . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). منه : خفج البعیر خفجا. (منتهی الارب ).


پیشنهاد کاربران

خفجیدن = کابوسیدن.


کلمات دیگر: