تبر .تبر که بدان درخت افکنند.
کرتم
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کرتم. [ ک ِ ت ِ ] ( ع اِ ) تبر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) .تبر که بدان درخت افکنند. ( مهذب الاسماء ). کِرتیم.
پیشنهاد کاربران
کَرتَم واژه باستانی به معنی کرده ، انجام داده
کُرتُم یا کورتُم ازکلمه کورتُخم گرفته شده به معنی کسی که تخم چشمهای او کور است و مجازاً ودراصطلاح به کسی کورتم می گویند که چشم چران وبی چشم وحیا و هرزه واهل زنا باشد.
کلمات دیگر: