فرو نشستن

اهدا

۱ - پایین نشستن ۲ - ته نشین شدن ۳ - کم شدن حرارت ۴ - خاموش شدن ۵ - کم شدن حدت چیزی ۶ - آرام شدن تسکین یافتن
پایین نشستن، ته نشین شدن، خاموش شدن، کم شدن تندی وحرارت چیزی

( ~ . نِ شَ تَ ) (مص ل . ) ۱ - پایین نشستن . ۲ - ته نشین شدن . ۳ - از شدت چیزی کم شدن . ۴ - خاموش شدن . ۵ - آرام شدن ، تسکین یافتن .

فرونشستن. [ ف ُ ن ِ ش َ ت َ] ( مص مرکب ) خاموش شدن آتش و هر چیزی که شعله دارد انطفاء : تو آن مشعله دولتی از برای امیرالمؤمنین که فرونمی نشیند. ( تاریخ بیهقی ). || آرام شدن و فروکش کردن فتنه و جز آن :
شور جهان بحشمت خواجه فرونشست
در هر دلی نشاط بیفزود و غم بکاست.میخواهم که همه را بردارم تا این فتنه وفساد فرونشیند. ( فارسنامه ابن بلخی ).
آتش که تو میکنی محال است
کاین دیگ فرونشیند از جوش. || برجای خود قرار گرفتن. مقابل فراایستادن : بباید گفت تا رعیت آهسته فرونشیند و هر گروهی بجای خویش باشند. ( تاریخ بیهقی ). || پایین رفتن و خوابیدن آماس ، موج دریا و جز آن. || ته نشین شدن و درد گشتن. ( ناظم الاطباء ). || نشستن :
مرا ز چشم و سیه زلف یار یاد آمد
فرونشستم و بگریستم بزاری زار.گفتم که ساعتی به بر من فرونشین
گفتا که باد سرد زمانی فرونشان.

۱. [مجاز] آرام شدن، تسکین یافتن درد و مانند آن.
۲. [مجاز] کاسته شدن از چیزی و از بین رفتن آن.
۳. [مجاز] پایین رفتن.
۴. [مجاز] فرورفتن، داخل شدن در چیزی.
۵. [مجاز] خاموش شدن.
۶. [قدیمی] نشستن.