مترادف قامت : اندام، بالا، تنه، قد، هیکل
برابر پارسی : اندام
قامت
مترادف قامت : اندام، بالا، تنه، قد، هیکل
برابر پارسی : اندام
فارسی به انگلیسی
فارسی به عربی
قوام
مترادف و متضاد
رفعت، قد، قامت، قدر و قیمت، ارتفاع طبیعی بدن حیوان
اندام، بالا، تنه، قد، هیکل
فرهنگ فارسی
قد، اندام، بلندی تنه آدمی
( اسم ) اذان خفیف که پس از اذان گویند : آن موذن سرخ چشم سر مست قامت بسر زبان بر آورد . ( خاقانی )
( اسم ) اذان خفیف که پس از اذان گویند : آن موذن سرخ چشم سر مست قامت بسر زبان بر آورد . ( خاقانی )
فرهنگ معین
(مَ) [ ع . قامة ] (اِ.) قد، اندام ، تنة آدمی . ج . قامات .
( ~ .) [ ازع . قامة ] (اِ.) اذان خفیف که پس از اذان گویند.
(مَ ) [ ع . قامة ] (اِ. ) قد، اندام ، تنة آدمی . ج . قامات .
( ~ . ) [ ازع . قامة ] (اِ. ) اذان خفیف که پس از اذان گویند.
( ~ . ) [ ازع . قامة ] (اِ. ) اذان خفیف که پس از اذان گویند.
لغت نامه دهخدا
قامت. [ م َ ] ( ع اِ ) قامة. قد. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). اندام. ( ناظم الاطباء ). بالا. بالای مردم. ( مهذب الاسماء ). رعنا و موزون از صفات آن است : قامت موزون. قامت رعنا. شمع، الف ، شجر، درخت ، لوا، خط استوا، نرگس ، از تشبیهات آن است. و با لفظ راست کردن ، برافراختن ، خم کردن استعمال میشود. ( آنندراج ) :
چون پست بودت قامت دانش
چون سروچه سود مر ترا بالا.
مفزای طول پیرهن و پهنا.
چون بت با قامت و بی قیمت است.
ز هیبت تو شود قامتش خمیده چو دال.
دورم از این دائره بیرون تر است.
دو زنگی بر سر نخلش رطب چین.
به قامت چون سهی سروی خرامان.
ماه شب چهارده و خط استوا است.
وین نه تبسم که معجز است و کرامت.
چون باز کنی مادر مادر باشد.
از حال زیردستان می پرس گاهگاهی.
قامت است آن یا قیامت ، عنبر است آن یا عبیر.
جلوه قامت او دید و سر افکند به پیش.
ز جای خود برود سرو اگرچه پابرجاست.
عالم نداد بهتر از این حاصل دگر.
الف قامت او مشق قیامت میکرد.
که شد خرام تو سیلاب عقل و هوش مرا.
چون پست بودت قامت دانش
چون سروچه سود مر ترا بالا.
ناصرخسرو.
بفزای قامت خرد و فکرت مفزای طول پیرهن و پهنا.
ناصرخسرو.
مرد مخوان هیچ و بتش خوان از آنک چون بت با قامت و بی قیمت است.
ناصرخسرو.
کسی که با تو دلش چون الف نباشد راست ز هیبت تو شود قامتش خمیده چو دال.
معزی.
قیمتم از قامتم افزونتر است دورم از این دائره بیرون تر است.
نظامی.
کشیده قامتی چون نخل سیمین دو زنگی بر سر نخلش رطب چین.
نظامی.
بر شاپور شد بی صبر و سامان به قامت چون سهی سروی خرامان.
نظامی.
رخسار و قامتش بطریق مناسبت ماه شب چهارده و خط استوا است.
کمال اسماعیل ( از آنندراج ).
اینکه تو داری قیامت است نه قامت وین نه تبسم که معجز است و کرامت.
سعدی.
بس قامت خوش که زیر چادر باشدچون باز کنی مادر مادر باشد.
سعدی ( گلستان ).
ای ماه سروقامت شکرانه سلامت از حال زیردستان می پرس گاهگاهی.
سعدی.
فتنه ام بر زلف و بالای تو ای بدر منیرقامت است آن یا قیامت ، عنبر است آن یا عبیر.
سعدی.
آمد آن شوخ به سیر چمن و نرگس مست جلوه قامت او دید و سر افکند به پیش.
سعدی ( از آنندراج ).
به ناز اگر بخرامد درخت قامت توز جای خود برود سرو اگرچه پابرجاست.
سلمان ساوجی ( از آنندراج ).
از آب و گل غرض شجر قامت تو بودعالم نداد بهتر از این حاصل دگر.
ملا نظیری ( از آنندراج ).
پیشتر زانکه دهد خامه بدستش استادالف قامت او مشق قیامت میکرد.
صائب ( از آنندراج ).
نکرده بود تماشا هنوز قامت راست که شد خرام تو سیلاب عقل و هوش مرا.
صائب.
بعزم رفتن از گلزار چون قامت برافرازدقامت . [ م َ ] (اِخ ) دهی از دهستان برگشلو بخش حومه ٔشهرستان ارومیه . در 10500گزی خاور ارومیه و 2500گزی جنوب شوسه ٔ کلمانخانه به ارومیه واقع است . جلگه و معتدل مالاریائی است . 200 تن سکنه دارد. آب آن از شهرچای و محصولات آن غلات ، انگور، توتون ، چغندر، حبوبات و شغل اهالی زراعت و صنایع دستی آنان جوراب بافی است . راه ارابه رو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
قامت . [ م َ ] (اِخ ) کوهی است به نجد. (منتهی الارب ) (معجم البلدان ج 7 ص 19).
قامت . [ م َ ] (ع اِ) قامة. قد. (آنندراج ) (ناظم الاطباء). اندام . (ناظم الاطباء). بالا. بالای مردم . (مهذب الاسماء). رعنا و موزون از صفات آن است : قامت موزون . قامت رعنا. شمع، الف ، شجر، درخت ، لوا، خط استوا، نرگس ، از تشبیهات آن است . و با لفظ راست کردن ، برافراختن ، خم کردن استعمال میشود. (آنندراج ) :
چون پست بودت قامت دانش
چون سروچه سود مر ترا بالا.
بفزای قامت خرد و فکرت
مفزای طول پیرهن و پهنا.
مرد مخوان هیچ و بتش خوان از آنک
چون بت با قامت و بی قیمت است .
کسی که با تو دلش چون الف نباشد راست
ز هیبت تو شود قامتش خمیده چو دال .
قیمتم از قامتم افزونتر است
دورم از این دائره بیرون تر است .
کشیده قامتی چون نخل سیمین
دو زنگی بر سر نخلش رطب چین .
بر شاپور شد بی صبر و سامان
به قامت چون سهی سروی خرامان .
رخسار و قامتش بطریق مناسبت
ماه شب چهارده و خط استوا است .
اینکه تو داری قیامت است نه قامت
وین نه تبسم که معجز است و کرامت .
بس قامت خوش که زیر چادر باشد
چون باز کنی مادر مادر باشد.
ای ماه سروقامت شکرانه ٔ سلامت
از حال زیردستان می پرس گاهگاهی .
فتنه ام بر زلف و بالای تو ای بدر منیر
قامت است آن یا قیامت ، عنبر است آن یا عبیر.
آمد آن شوخ به سیر چمن و نرگس مست
جلوه ٔ قامت او دید و سر افکند به پیش .
به ناز اگر بخرامد درخت قامت تو
ز جای خود برود سرو اگرچه پابرجاست .
از آب و گل غرض شجر قامت تو بود
عالم نداد بهتر از این حاصل دگر.
پیشتر زانکه دهد خامه بدستش استاد
الف قامت او مشق قیامت میکرد.
نکرده بود تماشا هنوز قامت راست
که شد خرام تو سیلاب عقل و هوش مرا.
بعزم رفتن از گلزار چون قامت برافرازد
گل از بیطاقتی چون خار آویزد بدامانش .
آویخته شقه از ملاحت
برماهچه ٔ لوای قامت .
بنای قامتم را نو گلی زیر و زبر دارد
که شمع قامتش پروا نه از تاب کمر دارد.
|| چرخ چاه مع آلات و تمام ساخت وی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ، قِیَم . (منتهی الارب ). لیث آرد: چیزی است که به اندازه ٔ اندام یک مرد بر کنار چاه سازند و چرخ چاه را در آن قرار دهند و هر چیز که به همین اندازه از سطح زمین بالا آید آن را قامه گویند. جمع آن قیم است . ازهری در رد وی گوید: آنچه لیث درباره ٔ قامت گوید نادرست است و قامت نزد عرب چرخ چاه است که بوسیله ٔ آن آب از چاه کشند. (معجم البلدان ج 7 ص 19). || اقامه . (ناظم الاطباء). اذان خفیف که پس از اذان گویند. (السامی فی الاسامی ) :
چه داری عزم چندین استقامت
که هم روزی برآید بانگ قامت .
آن مؤذن سرخ چشم سرمست
قامت بسر زبان برآورد.
چون پست بودت قامت دانش
چون سروچه سود مر ترا بالا.
ناصرخسرو.
بفزای قامت خرد و فکرت
مفزای طول پیرهن و پهنا.
ناصرخسرو.
مرد مخوان هیچ و بتش خوان از آنک
چون بت با قامت و بی قیمت است .
ناصرخسرو.
کسی که با تو دلش چون الف نباشد راست
ز هیبت تو شود قامتش خمیده چو دال .
معزی .
قیمتم از قامتم افزونتر است
دورم از این دائره بیرون تر است .
نظامی .
کشیده قامتی چون نخل سیمین
دو زنگی بر سر نخلش رطب چین .
نظامی .
بر شاپور شد بی صبر و سامان
به قامت چون سهی سروی خرامان .
نظامی .
رخسار و قامتش بطریق مناسبت
ماه شب چهارده و خط استوا است .
کمال اسماعیل (از آنندراج ).
اینکه تو داری قیامت است نه قامت
وین نه تبسم که معجز است و کرامت .
سعدی .
بس قامت خوش که زیر چادر باشد
چون باز کنی مادر مادر باشد.
سعدی (گلستان ).
ای ماه سروقامت شکرانه ٔ سلامت
از حال زیردستان می پرس گاهگاهی .
سعدی .
فتنه ام بر زلف و بالای تو ای بدر منیر
قامت است آن یا قیامت ، عنبر است آن یا عبیر.
سعدی .
آمد آن شوخ به سیر چمن و نرگس مست
جلوه ٔ قامت او دید و سر افکند به پیش .
سعدی (از آنندراج ).
به ناز اگر بخرامد درخت قامت تو
ز جای خود برود سرو اگرچه پابرجاست .
سلمان ساوجی (از آنندراج ).
از آب و گل غرض شجر قامت تو بود
عالم نداد بهتر از این حاصل دگر.
ملا نظیری (از آنندراج ).
پیشتر زانکه دهد خامه بدستش استاد
الف قامت او مشق قیامت میکرد.
صائب (از آنندراج ).
نکرده بود تماشا هنوز قامت راست
که شد خرام تو سیلاب عقل و هوش مرا.
صائب .
بعزم رفتن از گلزار چون قامت برافرازد
گل از بیطاقتی چون خار آویزد بدامانش .
صائب (از آنندراج ).
آویخته شقه از ملاحت
برماهچه ٔ لوای قامت .
واله هروی (از آنندراج ).
بنای قامتم را نو گلی زیر و زبر دارد
که شمع قامتش پروا نه از تاب کمر دارد.
محسن تأثیر (از آنندراج ).
|| چرخ چاه مع آلات و تمام ساخت وی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ، قِیَم . (منتهی الارب ). لیث آرد: چیزی است که به اندازه ٔ اندام یک مرد بر کنار چاه سازند و چرخ چاه را در آن قرار دهند و هر چیز که به همین اندازه از سطح زمین بالا آید آن را قامه گویند. جمع آن قیم است . ازهری در رد وی گوید: آنچه لیث درباره ٔ قامت گوید نادرست است و قامت نزد عرب چرخ چاه است که بوسیله ٔ آن آب از چاه کشند. (معجم البلدان ج 7 ص 19). || اقامه . (ناظم الاطباء). اذان خفیف که پس از اذان گویند. (السامی فی الاسامی ) :
چه داری عزم چندین استقامت
که هم روزی برآید بانگ قامت .
ناصرخسرو.
آن مؤذن سرخ چشم سرمست
قامت بسر زبان برآورد.
خاقانی .
فرهنگ عمید
اذان خفیف و کلماتی که در آغاز نماز می‌گویند؛ اقامه.
⟨ قامت بستن (زدن، گفتن): (مصدر لازم) به نماز ایستادن؛ قد قامت‌الصلوة گفتن.
⟨ قامت کردن: (مصدر لازم) = ⟨ قامت بستن: ◻︎ بر در مسجد گذاری کن که پیش قامتت / در نماز آیند آن‌ها‌یی که قامت می‌کنند (اوحدی: ۲۰۹).
اذان خفیف و کلماتی که در آغاز نماز می گویند، اقامه.
* قامت بستن (زدن، گفتن ): (مصدر لازم ) به نماز ایستادن، قد قامت الصلوة گفتن.
* قامت کردن: (مصدر لازم ) = * قامت بستن: بر در مسجد گذاری کن که پیش قامتت / در نماز آیند آن ها یی که قامت می کنند (اوحدی: ۲۰۹ ).
۱. قد، بلندی تنۀ آدمی.
۲. اندام.
* قامت بستن (زدن، گفتن ): (مصدر لازم ) به نماز ایستادن، قد قامت الصلوة گفتن.
* قامت کردن: (مصدر لازم ) = * قامت بستن: بر در مسجد گذاری کن که پیش قامتت / در نماز آیند آن ها یی که قامت می کنند (اوحدی: ۲۰۹ ).
۱. قد، بلندی تنۀ آدمی.
۲. اندام.
۱. قد؛ بلندی تنۀ آدمی.
۲. اندام.
دانشنامه عمومی
قامت، روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان ارومیه و در شهرستان ارومیه استان آذربایجان غربی ایران.
این روستا در دهستان بکشلوچای قرار داشته و بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۶۳ نفر (۲۰ خانوار)بوده است.
این روستا در دهستان بکشلوچای قرار داشته و بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۶۳ نفر (۲۰ خانوار)بوده است.
wiki: قامت
جدول کلمات
قد
پیشنهاد کاربران
بلندا
در کنار دیگر برابرهای یاد شده در بالا می توان از واژه ی �بلندا� نیز بجای �قامت� در برخی باره ها سود جست؛ مانند نمونه ی زیر:
آسمانه ی آزادی، هماوندی سرراست با بلندای اندیشه ی مردمان دارد. با همت بلند مردمان، آسمانه برمی افرازد. ( داستایفسکی ) ؛ برگرفته از پیوند زیر:
https://www. behzadbozorgmehr. com/2015/07/blog - post_0. html
در کنار دیگر برابرهای یاد شده در بالا می توان از واژه ی �بلندا� نیز بجای �قامت� در برخی باره ها سود جست؛ مانند نمونه ی زیر:
آسمانه ی آزادی، هماوندی سرراست با بلندای اندیشه ی مردمان دارد. با همت بلند مردمان، آسمانه برمی افرازد. ( داستایفسکی ) ؛ برگرفته از پیوند زیر:
https://www. behzadbozorgmehr. com/2015/07/blog - post_0. html
اندام
هیکل
هیکل
قدوبالا، اندازه
کلمات دیگر: