کرجی

سفینة شراعیة , مرکب

ابوالحسن محمد این عیسی کرجی ( ظاهرا منسوب به کرج ابودلف ) از رجال دوره محمودی و مسعودی وی در دستگاه محمود و مسعود غزنوی سمت ندیمی داشته در سال ۴۲۳ ه ق . که طاهر دبیر - که او نیز از اهل کرج بوده - بصاحبدیوانی ری مامور شد . عده ای از رجال عراقی که در دستگاه مسعود بودند با طاهر رفتند مانند ابوالقاسم طائی و ابوالفتح دماوندی . این ابوالحسن کرجی نیز بسمت خازنی همراه طاهر رفت و پس از اختلال کار ری نزد مسعود بازگشت و بندیمی اشتغال داشت و عاقبت در صحرای دندانقان کشته شد .
( اسم ) قایق زورق کشتی کوچک بلم رود برک . توضیح : فرهنگستان این کلمه را بمعنی قایق پارو یی پذیرفته است .

(کَ رَ ) (اِ. ) زورق ، قایق کوچک .

کرجی. [ ک َ رَ ] ( اِ ) نوعی از کشتی خرد که برای حمل اسباب به کار برند. ( آنندراج ). کشتی خرد و کوچک. ( ناظم الاطباء ). زورق. ( ناظم الاطباء ) ( یادداشت مؤلف ). طَرّاده. لُتکا. بَلَم. قُفّه. غُراب. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به زورق شود.

---

کرجی. [ ک ُرْ رَ جی ی ] ( ع ص ) مخنث. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).

نوعی قایق کوچک پارویی یا موتوری، زورق.

{row boat} [حمل ونقل دریایی، ورزش] قایق باریک و درازی که آن را با یک پارو یا چند پاروی موازی به حرکت درمی آورند