فرنگی

اوروبی

( صفت ) منسوب به فرنگ ۱ - فرانسوی ۲ - اروپایی : چون اسکندر اسکندریه بنا فرمود در حد فرنگ کنار دریا برای دفع شر فرنگیان مناره ای بنا کرد .... ۳ - بسبک اروپایی .

( ~ . ) (ص نسب . ) منسوب به فرنگ ، اروپایی .

فرنگی. [ ف َ رَ ] ( ص نسبی ) منسوب به فرنگ. اروپایی. افرنجی. ( یادداشت بخط مؤلف ). اروپایی. مسیحی. ( حاشیه برهان چ معین ) :
چنانکه تا به قیامت کسی نشان ندهد
بجز دهان فرنگی و مشک تاتاری.خط ماهرویان چو مشک خطایی
سر زلف خوبان چو درع فرنگی.چو ترک دلبر من شاهدپشنگی نیست
چوزلف پرشکنش حلقه فرنگی نیست.ترکیب ها:
- توت فرنگی . فرنگی باف. فرنگی دوز. فرنگی ساز. فرنگی مآب. فلفل فرنگی. کلاه فرنگی. گوجه فرنگی. هویج فرنگی. رجوع به هر یک از این مدخل ها در ردیف خود شود.
|| ( اِ ) یک تن از مردم اروپا. ( یادداشت بخط مؤلف ).

۱. از مردم فرنگ، اروپایی.
۲. تهیه شده یا نشئت گرفته از اروپا: نخودفرنگی، گوجه فرنگی.
۳. رایج در اروپا.