جمع فرخ . بمعنی چوزه و ریزه از هر حیوان و نبات .
افرخ
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
افرخ. [ اَ رُ ] ( ع اِ ) ج ِ فَرخ ، بمعنی چوزه و ریزه از هر حیوان و نبات. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). اَفرِخَة. اَفراخ. فِراخ. فُروخ. فِرخان. ( منتهی الارب ). رجوع به کلمات مزبور شود.
کلمات دیگر: