(صفت ) دارای منظر نیکو خوش صورت .
هلال منظر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
هلال منظر. [ هَِ م َ ظَ ] ( ص مرکب ) خوب صورت و صاحب حسن. ( از برهان ) :
خورشید چو کعبتین همه چشم
نظاره هلال منظران را.
خورشید چو کعبتین همه چشم
نظاره هلال منظران را.
خاقانی.
کلمات دیگر: