فرودگاه
مطار
عربی به فارسی
فرهنگ فارسی
۱ - ( مصدر ) پریدن . ۲ - ( اسم ) پرش پرواز : تا اگر مرغ روحم قصد مطار سدره کند قفص کالبدهم در دولت خان. مرو بماند . ۳ - ( اسم ) محل پریدن . توضیح امروزه در عربی بمعنی فرودگاه هواپیمااستعمال شود : مطار بغداد . ۴ - چاه فراخ دهانه .
رودباری است نزدیک طایف
رودباری است نزدیک طایف
فرهنگ معین
(مَ ) [ ع . ] ۱ - (مص ل . ) پریدن . ۲ - (اِمص . ) پرش ، پرواز. ۳ - (اِ. ) محل پریدن .
لغت نامه دهخدا
مطار. [ م َ] ( ع مص ) پریدن. ( غیاث ) ( ناظم الاطباء ) :
صد هزاران سال بودم در مطار
همچو ذرات هوا بی اختیار.
تا شما بی من شبی خفاش وار
پرزنان پرید گرد این مطار.
زین خفاشیشان بخر ای مستجار.
و این طرف پری نیابی زو مطار.
پیش تو گلزار و پیش خویش خار.
مطار. [ م ُ ] ( ع ص ) تیزخاطر. فرس مطار؛ اسب تیزخاطرو چست و چالاک. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || پرانیده شده. || شکسته و شکافته. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ).
مطار. [ م َطْ طا ] ( ع ص ) شتاب و نیک دونده. ( منتهی الارب ). فرس مطار؛ اسب تیزرو. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
مطار. [ م ُ / م َ ] ( اِخ ) رودباری است نزدیک طایف. ( منتهی الارب ) : و از آنجا به حصاری رسیدیم که آن را «مطار» می گفتند و از طائف تا آنجا دوازده فرسنگ بود. ( سفرنامه ناصرخسرو چ برلن ص 117 ).
صد هزاران سال بودم در مطار
همچو ذرات هوا بی اختیار.
مولوی ( مثنوی چ خاور ص 355 ).
|| ( اِ ) جای پریدن. ( غیاث ). محل پریدن. ( ناظم الاطباء ) : تا شما بی من شبی خفاش وار
پرزنان پرید گرد این مطار.
مولوی ( مثنوی چ خاور ص 362 ).
سوی خود کن این خفاشان را مطارزین خفاشیشان بخر ای مستجار.
مولوی ( مثنوی چ خاور ص 402 ).
کآنچه می کاری نروید غیر خارو این طرف پری نیابی زو مطار.
مولوی ( مثنوی چ خاور ص 407 ).
وای اگر برعکس بودی این مطار پیش تو گلزار و پیش خویش خار.
مولوی.
|| در تداول عرب زبانان معاصر به معنی فرودگاه است.مطار. [ م ُ ] ( ع ص ) تیزخاطر. فرس مطار؛ اسب تیزخاطرو چست و چالاک. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || پرانیده شده. || شکسته و شکافته. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ).
مطار. [ م َطْ طا ] ( ع ص ) شتاب و نیک دونده. ( منتهی الارب ). فرس مطار؛ اسب تیزرو. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
مطار. [ م ُ / م َ ] ( اِخ ) رودباری است نزدیک طایف. ( منتهی الارب ) : و از آنجا به حصاری رسیدیم که آن را «مطار» می گفتند و از طائف تا آنجا دوازده فرسنگ بود. ( سفرنامه ناصرخسرو چ برلن ص 117 ).
مطار. [ م َ] (ع مص ) پریدن . (غیاث ) (ناظم الاطباء) :
صد هزاران سال بودم در مطار
همچو ذرات هوا بی اختیار.
|| (اِ) جای پریدن . (غیاث ). محل پریدن . (ناظم الاطباء) :
تا شما بی من شبی خفاش وار
پرزنان پرید گرد این مطار.
سوی خود کن این خفاشان را مطار
زین خفاشیشان بخر ای مستجار.
کآنچه می کاری نروید غیر خار
و این طرف پری نیابی زو مطار.
وای اگر برعکس بودی این مطار
پیش تو گلزار و پیش خویش خار.
|| در تداول عرب زبانان معاصر به معنی فرودگاه است .
صد هزاران سال بودم در مطار
همچو ذرات هوا بی اختیار.
مولوی (مثنوی چ خاور ص 355).
|| (اِ) جای پریدن . (غیاث ). محل پریدن . (ناظم الاطباء) :
تا شما بی من شبی خفاش وار
پرزنان پرید گرد این مطار.
مولوی (مثنوی چ خاور ص 362).
سوی خود کن این خفاشان را مطار
زین خفاشیشان بخر ای مستجار.
مولوی (مثنوی چ خاور ص 402).
کآنچه می کاری نروید غیر خار
و این طرف پری نیابی زو مطار.
مولوی (مثنوی چ خاور ص 407).
وای اگر برعکس بودی این مطار
پیش تو گلزار و پیش خویش خار.
مولوی .
|| در تداول عرب زبانان معاصر به معنی فرودگاه است .
مطار. [ م َطْ طا ] (ع ص ) شتاب و نیک دونده . (منتهی الارب ). فرس مطار؛ اسب تیزرو. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مطار. [ م ُ ] (ع ص ) تیزخاطر. فرس مطار؛ اسب تیزخاطرو چست و چالاک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || پرانیده شده . || شکسته و شکافته . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ).
مطار. [ م ُ / م َ ] (اِخ ) رودباری است نزدیک طایف . (منتهی الارب ) : و از آنجا به حصاری رسیدیم که آن را «مطار» می گفتند و از طائف تا آنجا دوازده فرسنگ بود. (سفرنامه ٔ ناصرخسرو چ برلن ص 117).
فرهنگ عمید
۱. پرواز.
۲. (اسم ) جای پرواز.
۲. (اسم ) جای پرواز.
کلمات دیگر: