( صفت ) آنکه مانع ناله کردن شود: گشتی شکار درد ظهوری بخود بناز شادم که دام من نفس ناله گیرتست . ( ظهوری آنند.لغ. )
ناله گیر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ناله گیر. [ ل َ / ل ِ ] ( نف مرکب ) گیرنده ناله. که ناله را ببندد. که مانع ناله کردن شود :
گشتی شکار درد ظهوری به خود بناز
شادم که دام من نفس ناله گیر تست.
گشتی شکار درد ظهوری به خود بناز
شادم که دام من نفس ناله گیر تست.
ظهوری ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: