مضا

۱- ( مصدر ) بریدن قطع کردن ( شمشیر ) ۲ - گذشتن روانه شدن . ۳ - مجری گشتن . ۴ - ( اسم ) برندگی : آن گوهری حسامم در دست روزگار کاخر برونم آرد یک روز دروغا . درصد مصاف معرکه گر کند گشتهام روزی بیک صقال بجای آید این مضا . ( مسعود سعد ) ۵ - نفوذ روانی . ۶- حل وعقد امور کاربری : .... چون پادشاه حلیم و عالم باشد ورای زن حکیم و خردمند داشت که بسداد و غنا و نفاذ و مضا مذکور باشد و بتجربت وممارست و نیک بندگی و شفقت مشهور ...

(مَ ) [ ع . مضاء ] ۱ - (مص ل . ) بریدن ، قطع کردن . ۲ - (اِمص . ) برندگی ، قاطعیت در کار. ۳ - نفوذ، روانی . ۴ - حل و عقد امور، کاربری .

مضا. [ م َ ] ( ع اِمص ) مضاء . بُرندگی و تیزی :
در صد مصاف معرکه گر کند گشته ام
روزی به یک صقال به جای آید این مضا.ز چرخ گردان مهری ز کوه ثابت زر
ز چشم ابر سرشکی ز حد تیغ مضا. || تندی. سرعت. روانی :
بود حیدر در مضاء حمله چون شاه جهان
تا به مردی این جهان آوازه حیدر گرفت.گه ِ وقار و گه ِ جود، دست و طبع تو راست
ثبات تند جبال و مضاء تیز ریاح.نه داشت ثبات حزم تو کوه
نه یافت مضای عزم تو باد.زرای اوست نفاذی که در قضا باشد
ز وهم اوست مضائی که این قدر دارد.مضای عزمش بر روی باد بست جناح
ثبات حزمش در مغز کوه کوفت قدم. || نفاذ. امضاء. عزم :
حشمتش را مضاء بهرام است
رتبتش را علو کیوان باد.در هر کار که اعتماد بر مضا و نفاذ تو کرده ام. ( کلیله چ مینوی ص 234 )... زن حکیم و خردمند داشت که به سداد و غنا و نفاذ و مضا مذکور باشد. ( کلیله چ مینوی ص 350 ).
مضاء رای تو چون گوهر ظفر بنمود
خرد بدید که از برق چون جهد الماس.مضای خشم تو بر نامه اجل توقیع
نفاذ امر تو بر دعوی قضا برهان.و رجوع به ماده بعد شود.

۱. نفوذ و رخنه کردن در کاری و انجام دادن آن.
۲. نفوذ.
۳. روانی.
۴. برندگی.