کلمه جو
صفحه اصلی

نام بخش

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه مقام ومنصب بکسان بخشد.

لغت نامه دهخدا

نام بخش. [ ب َ ] ( نف مرکب ) نام بخشنده. مشهورکننده. || مجازاً آنکه مقام و منصب بخشد. رجوع به نام و نان شود.

دانشنامه عمومی

نام بخش یا نام دهنده (به انگلیسی: Eponym)، به فرد، محل یا شیئی گفته می شود که نام قوم یا مکانی از نام او گرفته شده باشد. برای نمونه مردم ارمنی در زبان خود کشور خود را «هایاستان» می نامند که از نام شخصی افسانه ای به نام هایک مشتق شده و بنابراین هایک، را نام بخشِ «هایاستان» می نامند.
صلح
صلح جهانی
جایزه صلح نوبل
فهرست یا جدولی است از الواح میخی که هر ساله وقایع مهم دولت آشور در آن ذکر می شد، نام بخش های آشوری نام دارد.. خطابیهٔ پادشاهان آشور به هاتفان و تقاضای جوابگویی به مسائل گوناگون که جنبهٔ سیاسی داشته و به ویژه در مورد وقایع مختلفه ای که برای آشور خطرناک و تهدیدآمیز بوده و نگرانی های سیاسی پادشاهان آشور در این خطابیه ها آشکارا بیان شده است.
سئوالاتی که مربوط به وقایع سرزمین ماد ها بوده و مربوط به زمان سلطنت دو پادشاه یعنی اسرحدون و آشوربانیپال می باشد و اکنون این اسناد وجود دارد ولی بالکل ضایع شده است. منابع آشوری از سال سی ام قرن هفتم پ.م. - ۶۳۰ - به این طرف وجود ندارند. گذشته از اینکه مآخذ مزبور از لحاظ اثبات ماهیت وقایع تاریخی واجد اهمیت می باشد از جهت تعیین تاریخ وقوع آن ها نیز فوق العاده مهم است.
نام بخش. یا به اصطلاح «فهرست اسامی نام دهندگان» یا کسانیکه نام آنان را روی سال گذاشته می شد، مهم بود؛ اینان عده ای از رجال دولتی آشور بودند که به نوبه یک سال تمام شغل لیما را که مربوط به اجرای تشریفات دینی بود ایفا می نمودند، عمل تاریخ گذاری در آشور بنام ایشان صورت می گرفت. در یکی از «فهرست های اسامی مردان سال» آشوری اشاره به کسوفی شده است که در دورهٔ عملکرد یکی از رجال مذکور - که سال بنام اوست - وقوع یافته و تاریخ این کسوف را از طریق محاسبات نجومی می توان بدست آورد. بدین وسیله تواریخ دیگر وقایعی که در فهرست ذکر شده بدست آمده است.


کلمات دیگر: