( صفت ) ۱ - آنکه خویش رادراقطارجهان معروف سازد نامجو:[...درمردی بی نظیر ونام گستر...] ۲ - معروف نام آور.
نام گستر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نام گستر. [ گ ُ ت َ ] ( نف مرکب ) که نام خود را مشهور و معروف سازد. که نام خویش در جهان بگسترد. نامجو. نام طلب :
مبارزی ملکی نام گستری که بدو
همی بنازد ایوان و مجلس و میدان.
مبارزی ملکی نام گستری که بدو
همی بنازد ایوان و مجلس و میدان.
فرخی.
|| معروف. ( آنندراج ). نامور. نام آور.کلمات دیگر: