عالم افروز. [ ل َ اَ ] ( نف مرکب ) روشن کننده عالم. ( ناظم الاطباء ). افروزنده جهان :
گل باغ شه عالم افروز باد
چراغ شبش مشعل روز باد.
نظامی.
روزی و چه روز عالم افروز
روشن همه چشمی از چنان روز.
نظامی.
و چهره مقصود چون روز عالم افروز روی نماید. ( سندبادنامه ص 215 ).