عجین

خمیر، سرشته، سرشته شده
۱ - سرشته شده . ۲ - خمیر .

(عَ ) [ ع . ] ۱ - (ص . ) سرشته شده . ۲ - (اِ. ) خمیر.

عجین. [ ع َ ] ( ع مص ) سرشتن و خمیرکردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آمیختن :
آبش همه از کوثر و از چشمه حیوان
خاکش همه از عنبر و کافور عجین است.جان تو بر عالم علوی رسد
چون کنی مر علم را با جان عجین.|| بر عجان کسی زدن. ( منتهی الارب ). || دست زدن شتر ماده بر زمین در رفتن. || تکیه بر زمین نمودن برای برخاستن از جهت پیری و ضعف. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || ( اِ ) خمیر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || ( ص ) سرشته. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). || مخنث. ( منتهی الارب ). ج ، عُجُن. || نرم و سست از مرد و زن. || گول. || گروه بسیار. ( آنندراج ).

خمیر، سرشته، سرشته شده.