عایل

( صفت ) نیازمند درویش جمع عاله عیل .

(یِ ) [ ع . عائل ] (ص . ) نیازمند، تهی - دست .

عایل. [ ی ِ ] ( ع ص ) رجوع به عائل شود.

عائل.[ ءِ ] ( ع ص ) از عیل. درویش. نیازمند. ج ، عالَة و عُیَّل و عَیلی ̍. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) :
زنده از تو شاد از تو عائلی
مغتذی بی واسطه بی حائلی.|| ( از عول ) غالب از هر چیزی. || ترازوی مایل. ( منتهی الارب ).

= عائل

نیازمند، درویش.

درویش ، نیازمند