پر تئودر کلیو

پر تئودر کلیو (۱۰ فوریهٔ ۱۸۴۰ تا ۱۸ ژوئن ۱۹۰۵) شیمیدان و زمین شناس سوئدی بود. وی پس از پایان درسش در سال ۱۸۵۸ در دبیرستان استکهلم، در ماه مه همان سال در دانشگاه اوپسالا نام نویسی کرد و تحصیلات خود را در همان دانشگاه تا مقطع دکتری ادامه داد. او مدرک دانش آموختگی اش را در سال ۱۸۶۳ دریافت کرد. او پس از همکاری با دانشگاه اوپسالا و سفر به اروپا و آمریکای شمالی، در سال ۱۸۷۴ مدرک استادی در شیمی عمومی و کشاورزی را اوپسالا بدست آورد. در ۱۸۷۱ او به عضویت آکادمی سلطنتی علوم سوئد پذیرفته شد و در سال ۱۸۹۴ نشان دیوی را از انجمن سلطنتی دریافت کرد. این نشان برای پژوهش هایش در زمینهٔ خاک های کمیاب به او داده شد. کانی کلویت برای بزرگداشت کلیو چنین نام گذاری شده است. کلیو پدر آسترید کلیو، گیاه شناس و شیمی دان و پدربزرگ اولف فون اویلر، دانشمند کاراندام شناسی، داروشناسی و برندهٔ جایزهٔ نوبل بود. داماد او، هانس فون اویلر شلپین، (همسر آسترید کلیو) نیز برنده جایزه نوبل شده است.
Weeks, Mary Elvira (1932). "The Discovery of the Elements: XVI. The Rare Earth Elements". Journal of Chemical Education. ۹ (۱۰): 1751&ndash, 1773. Bibcode:1932JChEd...9.1751W. doi:10.1021/ed009p1751.
کلیو در سال ۱۸۷۴ دریافت که دیدیمیم عنصر نیست بلکه خود آمیخته ای از دو عنصر نئودیمیم و پرازئودیمیم است. او همچنین عنصرهای هولمیم و تولیم را هم شناسایی کرد.