مخنف بن سلیم یکی از صحابی محمد و از یاران علی بن ابی طالب بود که در دورهٔ خلافت وی، به امارت ری، اصفهان و همدان گماشته شد. به روایت ابن حجر وی در سال ۶۴ قمری در جنبش توابین به رهبری سلیمان بن صُرَد خزاعی کشته شد.
نام و نسب او «مخنف بن سلیم بن حارث بن سعد مناة بن غامد غامدی» است. او را از اهالی کوفه و عده ی او را از اهالی بصره شمرده اند. او دو برادر به نام های صقعب و عبدالله داشت. از فرزندان او می توان ابو مخنف، صاحب اخبار و سیره را نام برد. نقل شده، مخنف پسر خاله (یا دایی) عایشه بود. او سه پسر به نام های عامر (معروف به ابو رمله)، حبیب و محمد داشته است.
مخنف بن سلیم زمانی که محمد به دعوت ابوظبیان ازدی پرداخت، اسلام آورد. او را در شمار اصحاب آورده اند زیرا از محمد احادیثی روایت کرده است. تنها اطلاعاتی که از زندگی مخنف بن سلیم در منابع موجود است، شرکت او در فتوح عراق در پیش از خلافت علی بن ابی طالب است. در جنگ جمل در لشکر عراقیان شرکت کرد و دو برادرش عبدالله و صَقْعَبْ در همین جنگ کشته شدند. پس از آن از سوی علی به امارت اصفهان و همدان گماشته شد اما در آستانهٔ جنگ صفین، علی طی نامه ای که نصر بن مزاحم متن آن را آورده، وی را نزد خود فراخواند و او در جنگ صفین حضور داشته است. مخنف ساکن کوفه بود و«جبّانه»ای(=گورستان) در همانجا بدو منسوب است. به روایت ابن حجر وی در ۶۴قمری در جنبش توابین به رهبری سلیمان بن صُرَد خزاعی کشته شد.
مشهورترین فرزند او عبدالرحمن است که در جنگ صفین حضور داشت و در برخی حوادث دیگر نیز پس از جنگ صفین شرکت جست. همچنین در وقایع مربوط به جنبش مختار ثقفی، می دانیم که از مخالفان او به شمار می رفت.فرزند دیگر مخنف به نام محمد هم در صفین حضور داشت و از همراهی او با برادرش عبدالرحمن نیز سخنی به میان آمده است. از عبدالله بن مخنف نیز ابراهیم ابن محمد ثقفی در خبری یاد کرده و گویا وی دست کم تا سال ۷۷ قمری زنده بوده است. حبیب فرزند دیگر مخنف احادیثی از طریق پدرش نقل کرده است. دربارهٔ فرزند دیگر او سعید که پدربزرگ ابومخنف بود، هیچ گونه آگاهی در مآخذ موجود دیده نمی شود. یحیی پدر ابومخنف را نیز تنها از طریق چند روایتی که ابومخنف در برخی حوادث تاریخی از او نقل کرده، می شناسیم و واپسین زمان آن روایات مربوط است به سال ۹۶ قمری.
نام و نسب او «مخنف بن سلیم بن حارث بن سعد مناة بن غامد غامدی» است. او را از اهالی کوفه و عده ی او را از اهالی بصره شمرده اند. او دو برادر به نام های صقعب و عبدالله داشت. از فرزندان او می توان ابو مخنف، صاحب اخبار و سیره را نام برد. نقل شده، مخنف پسر خاله (یا دایی) عایشه بود. او سه پسر به نام های عامر (معروف به ابو رمله)، حبیب و محمد داشته است.
مخنف بن سلیم زمانی که محمد به دعوت ابوظبیان ازدی پرداخت، اسلام آورد. او را در شمار اصحاب آورده اند زیرا از محمد احادیثی روایت کرده است. تنها اطلاعاتی که از زندگی مخنف بن سلیم در منابع موجود است، شرکت او در فتوح عراق در پیش از خلافت علی بن ابی طالب است. در جنگ جمل در لشکر عراقیان شرکت کرد و دو برادرش عبدالله و صَقْعَبْ در همین جنگ کشته شدند. پس از آن از سوی علی به امارت اصفهان و همدان گماشته شد اما در آستانهٔ جنگ صفین، علی طی نامه ای که نصر بن مزاحم متن آن را آورده، وی را نزد خود فراخواند و او در جنگ صفین حضور داشته است. مخنف ساکن کوفه بود و«جبّانه»ای(=گورستان) در همانجا بدو منسوب است. به روایت ابن حجر وی در ۶۴قمری در جنبش توابین به رهبری سلیمان بن صُرَد خزاعی کشته شد.
مشهورترین فرزند او عبدالرحمن است که در جنگ صفین حضور داشت و در برخی حوادث دیگر نیز پس از جنگ صفین شرکت جست. همچنین در وقایع مربوط به جنبش مختار ثقفی، می دانیم که از مخالفان او به شمار می رفت.فرزند دیگر مخنف به نام محمد هم در صفین حضور داشت و از همراهی او با برادرش عبدالرحمن نیز سخنی به میان آمده است. از عبدالله بن مخنف نیز ابراهیم ابن محمد ثقفی در خبری یاد کرده و گویا وی دست کم تا سال ۷۷ قمری زنده بوده است. حبیب فرزند دیگر مخنف احادیثی از طریق پدرش نقل کرده است. دربارهٔ فرزند دیگر او سعید که پدربزرگ ابومخنف بود، هیچ گونه آگاهی در مآخذ موجود دیده نمی شود. یحیی پدر ابومخنف را نیز تنها از طریق چند روایتی که ابومخنف در برخی حوادث تاریخی از او نقل کرده، می شناسیم و واپسین زمان آن روایات مربوط است به سال ۹۶ قمری.
wiki: مخنف بن سلیم