واحد نجومی

واحد نجومی که با نماد au، ua و AU یانمایش داده می شود یکی از یکاهای طول است. بیشترین دوری زمین تا خورشید که نزدیک ۱۵۰٬۰۰۰٬۰۰۰ کیلومتر (۹۳٬۰۰۰٬۰۰۰ مایل) برابر با یک واحد نجومی در نظر گرفته شده است.
The IAU and astronomical units (به انگلیسی)
هرچند که گردش زمین به دور خورشید در یک مدار بیضی صورت می گیرد ولی سالانه در یک دور کامل اوج و حضیض خورشیدی میانگین دوری زمین تا خورشید رقم تقریباً ثابتی به دست می دهد که در آغاز، پایهٔ اندازهٔ واحد نجومی قرار گرفت. ولی اکنون در سطح بین المللی توافق شده که بیشترین دوری که همان اوج است مبنا قرار گیرد. این دوری دقیقاً برابر با ۱۴۹٬۵۹۷٬۸۷۰٫۷ کیلومتر (۹۲٬۹۵۵٬۸۰۷٫۳ مایل) پذیرفته شده که بسیار نزدیک به ۱۵۰ میلیون کیلومتر یا ۹۳ میلیون مایل است.
نماد UA از طرف اداره بین المللی اوزان و مقیاس ها و استاندارد بین المللی ISO/IEC ۸۰۰۰۰ پیشنهاد شد. درحالی که اتحادیه بین المللی اخترشناسی UA را پیشنهاد کرد. هم اکنون نماد UA در کشورهای انگلیسی زبان معمول تر است. در حالت عمومی، حروف بزرگ هنگامی به عنوان نماد استفاده می شوند که پس از یک دانشمند که به صورت فردی کار می کرده است انتخاب شده باشند؛ نمادهای UA یا U.u می توانند به معنی یکاهای اتمی یا حتی یکاهای قراردادی باشند. اما امروزه نماد AU برای اشاره به واحد نجومی به طور گسترده استفاده می شود.
نماد AU در اصل به عنوان طول نیم قطر بزرگ مدار بیضی شکل گردش زمین به دور خورشید در نظر گرفته شده بود. در سال ۱۹۷۶ (میلادی) اتحادیه بین المللی اخترشناسی بازگشتی به تعریف AU داشت و خواست که آن را به صورت درست تر بیان کند. بنابراین AU برابر طولی تعریف شد که در آن ثابت گرانشی گاوس (k) مقداری برابر با ۰٫۰۱۷۲۰۲۰۹۸۹۵ دارد. درحالی که همه یکاهای اندازه گیری، یکاهای طول، جرم و زمان هستند.

رجوع شود به:یکای اخترشناسی